DELİ FİŞEK YÜREĞİM...
Ey benim deli fiþek yüreðim,
Keþke dilin olsa da konuþabilsen,
Anlatabilsen onu nasýl sevdiðimi,
Gecelerin ayazýnda soðukta titrerken,
Yaz sýcaðýnda yanan mum misali erirken,
Onu bir kez görebilmenin umudu nasýldý ?
Bir söyleyebilsen keþke,
Özür diliyorum senden tabi söyleyemezsin,
Seni lal eden, yaþama küstüren,
Ýçindeki aþka dair tüm tohumlarý söküp alan oydu deðil mi ?
Olsun be deli fiþeðim,
Yýkýlmadýk hala ayaktayýz,
Bak þu an bile onu ilk gördüðümüz duraktayýz,
Þimdi bile çýkýverse karþýmýza,
Yine öyle salýna, salýna geçiverse önümüzden,
Düþünsene bir eli belde,
Bakýþlar ferde,
Lüle, lüle saçlar serde,
Rüküþ çantasý elde,
Ahh deli fiþeðim gel de düþme derde,
Söyle ama cidden içten söyle,
Þu yaþadýklarýna raðmen bile kanýn donar,
Atýþ ritmin bozulup, kafesine sýðabilir miydin ?
Biliyorum ben deliyim zaten bu yüzden sana deli fiþek yüreðim derim.
Zafer Özcan-(10.11.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.