YALNIZ DERVİŞ
Gülünü koklamayan bilmez bað kýymetini,
Seherde güneþ vurur tomurcuklar al olur.
Koyun kuzu gütmeyen bilmez dað kýymetini,
Küçük fidan dediðin aðaç olur dal olur .
Ey abdal gezen derviþ ne ararsýn yalýnýz,
Aþka düþen aþýklar sizde ibret alýnýz,
Melamet hýrkasýyla hak yolunu bulunuz,
O bahçede çicekler öze düþen bal olur.
Bir tas suyu içtin mi? Mübareðin elinden,
Bir kapý açýlacak gideceksin yolundan,
Otur meclise, neler dökülecek dilinden,
Sen bile þaþýrýrsýn bir bambaþka hal olur,
Zahid’in nesi var ki neden korkarsýn deli,
Hak’kýn yolunu seçen o da Allah’ýn kulu,
Padiþahým dediði ya Muhammed, ya Ali,
Aðladýkça dökülen ýrmaklarda sel olur.
Erenler sofrasýndan alacaksýn hidâyet,
Temizleyip vücüdun geldin ise nihâyet,
Oniki erkan okur Kur-an’dan bir kaç ayet,
Bizim bahçeye giren gonca olur gül olur.
Þu ömür dediðimiz bir kaç günlük fasýldý,
Niceleri boðuldu niceleri kesildi,
Nesimiyi yüzdüler Pir sultaným asýldý,
Böyle yanan Ateþde kor yandýkça kül olur.
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.