Gönlüm düþmüþtü gönül baðýna Sandýn ki düþler kurdum otaðýna Bir yürek yanýmý býraktým ocaðýna Sen koyup gittin hüzünde yüreðimi Kaf Daðý’na Bakar dururum hasretle solgun fotoðrafýna Bir düþe bir kalkar sevgi sensizlik yolunda Sen kayýp olurken Kaf Daðý’nda Ben umutsuz yanarým gönül ocaðýnda Düþlerde sevmekti sade meramým Cemalin kalsa da uzaklarda sevdigim Ben ruhunun ateþinde yanayým Düþler güz baðýna döndü yokluðunda sarardým Gönül baðýmda hayalin de olsa yeterdi Yýldýzlara bakar seni anarým Sevdaný söylediðime deðil yokluðuna yanarým Gönül baðýna girdim bir kez girmez olaydým Sen Kaf Daðýnda durak ben sana korunak olsaydým Gönül baðýnda tutmadan da yürüdüðün toprak olaydým I. TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.