arýyorduk
bitimsiz bi an
ansýzýn duruyorduk
zamanýn loþ boþluðuna
dumanlý dað gibi suskun
toprakta tohum
suya çöken kum
yum gözünü yum
bebeklerin
uykusu gibi gülüm
ansýzýn irkilirken yüreðimiz
karýncanýn yürüyüþünü duymuyorduk
güllerin gülüþlerine uymuyorduk
ve yaðmur olup yaðmýyorduk
sanki hiç yaþamamýþtýk
aðlayacak kadar küçük ve önemsizdik
____________belki s/onsuz ve dönemsiz
var mý ki küfesi yüreðin
bu hayatta herkesin taþýyacaðý bu yük
_____________________ne kadar da büyük
gece aysýz
acýya vuruyorduk
kendi sevdalarýmýzý
kefensiz kaldý ölümüz yüreðimiz harami
acýsý
düþlerimize
tortusu aðýtlarýn
tortusu ayrýlýklarýn
tortusu öfkenin ve umutlarýn
ve çýrýlçýplak karanlýk vurur gülüþlerimize
durduk
kendi parýltýmýzda
durduk ve dinledik ki
sýrtýmýzda kendi yüklerimiz
dönüyor üstümüzde
ölüm kuþlarý gibi büyük yalnýzlýk
türkülerle direnirken savrulur yüreklerimiz
af dilensek
özgür olamazdýk
kendimizi vuramazdýk
baðýþlasak da yüreðimizi
asla affetmiyordu zaman bizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...