Git baþýmdan kendim, bakýp durma onun bunun Dediðine yediðine, elde deðil dilde tat Aç dolabýna bir bak, sele sele tabak tabak Fazlan var eksiðin yok, gözün tok olsun tok! Arttý kilolarýn kat kat, gerekirse bir soðan pat Tabaða az zeytin dök sonra afiyetle otur ye Bozma dümdüz seyrini nasibinse bulur seni Minnet etme kimseye
Herkesin yemek için çöreklendiði yerlerde En sonunda insanlarý kardeþleri yerler de Ondan söylüyorum bütün bunlarý Bir avýn baþýnda yardýlar birbirlerinin baþlarýný Tarihin nice aslanlarý
Ne zaman gel dese tokken duyduðumuz açlýklar Rengimizin imdadýna yetiþir ak köpüklü avuntular Bir ýþýk guslü aldýrýr bize Çýksýn diye gönlümüzden diri hýrslar, rijit tamahlar Bir tövbe bin piþmanlýk su olur sabun olur Yýkar ruhumu ýlýk ýlýk; arýtýr, aklar ve paklar Sonra kaçmaya baþlar kirlenen ekranlardan Gündüzlerimizi korkutan zift týynetli hortlaklar
Mesut ÖZÜNLÜ Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.