gülsen yalnýz aðlar sevinçler sýð yanaþma her çelimsiz incinen düþ ne vakit düþer bilmem yüzüne perçem
gün ortasýnda güneþ günün gecesi kýþ!
salýnsýn dalýnda yapraklar kuþ son dedikleri bahar sararmýþ dün ve bu gün dediðin uyanýp uyuyan zaman týksýrsa; gözyaþý, gülse; hýçkýrýk gelmiþ geçmiþlikten arta kalan
sen dur köhnemiþ zaman yine gün gelir güneþ doðar birazdan ne son bulur baþlangýç
ne baþlangýç son olur..
yani demem o ki; yalnýzlýðýn uzun hikaye!!
Nurten Ak Aygen 11.11.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.