MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ATA’YA MEKTUP (Mustafa’m)
Hicran Aydın Akçakaya

ATA’YA MEKTUP (Mustafa’m)



Söze nasýl nerden baþlamalýyým
Bilemedim kalem yazar Mustafa’m
Þeytan deðil insan taþlamalýyým
Vefasýzdýr çoðu azar Mustafa’m

Sýkýlýnca evden bir müddet çýksam
Usulca sokaða karýþýp aksam
Etrafýma biraz dikkatle baksam
Gözlerim dünyadan bezer Mustafa’m

Kendini bilenler kalmamýþ hani
Herkes biraz hayta biraz külhani
Akýl yoksunlarý paraca gani
Ýstisna kaide bozar Mustafa’m

Kimisi mecliste uykuya dalar
Kimisi tavuðu canlýyken yolar
Kiminin boynunda görünmez yular
Sallabaþ olmuþ da gezer Mustafa’m

Kiminin doymuyor yüksekte gözü
Tükürsem delinir astarsýz yüzü
Fakirin sýrtýnda zenginin izi
Çiðneyip çiðneyip ezer Mustafa’m

Aðacý sevmeyen zeytin düþmaný
Acýmaz doðaya katleder caný
Üzülüp aðlayan dertli çobaný
Sindirir dev gibi dozer Mustafa’m

Çiftçinin epeydir parasýz cebi
Topraðý iþlese doymaz nesebi
Mercimek ecnebi nohut ecnebi
Boðaza yumruyu dizer Mustafa’m

Kimisi çocuða kýyar nikâhý
Kalýr mý mazlumun yerlerde ahý
Kiminin saymakla bitmez günahý
Uçkuru sabiye çözer Mustafa’m

Doðruya uzanmaz adalet eli
Gün be gün sarsýlýr mülkün temeli
Vicdandan azade hukuk modeli
Karanlýk kuyular kazar Mustafa’m

Taþýnmaz deðerler satýldý bir bir
Tehlike eþikte alýnmaz tedbir
Ýkinci planda felsefe cebir
Ülkeye yobazlýk sýzar Mustafa’m

Tüketmek adýna bitmeyen yarýþ
Mutsuzluk tavanda yüzler bir karýþ
Serpilip boy vermez güdüktür barýþ
Vahþetin kollarý uzar Mustafa’m

Eðitim çýkmazda tutmuyor düzen
Kalmadý zihinden problem çözen
Dalgalý denizde korkmadan yüzen
Gerçeðin resmini çizer Mustafa’m

Yazdýðýn tarihi silemez kimse
Hainin kalbinde daim vesvese
Nutuk’tan güç alýp yükselen sese
Siniri bozulur kýzar Mustafa’m

Düþüncen yaþýyor fikrin ayakta
Ýzinden yürürüm ýþýðýn yekta
Baþ keseriz deyip verseler dikta
Gözümde maðrur bir nazar Mustafa’m
Korkutur mu beni mezar Mustafa’m


Hicran Aydýn Akçakaya




Þiirlerin Þairi Elif Keskin Karabulut’a katýlýmýndan dolayý sonsuz teþekkürler

Gönlümüzde yara, sarar dururuz
Yüzlerinde astar arar dururuz!
Biz boþa hayaller kurar dururuz
Bunlara iþlemez azar mustafam.../Þiirlerin þairi...

Bu muhteþem naziresi için Celil ÇINKIR Üstadýma sonsuz teþekkür ediyorum, onur duydum katýlýmýzdan dolayý.


ATA’YA MEKTUP (Mustafa’m)

Yarýna güvenle bakmaktan yana
Yediden yetmiþe bizar Mustafa’m
Deðiþti bilesin mülkün temeli
Adalet haklýya hýzar Mustafa’m

Çaðdaþ uygarlýðý vermiþtin hedef
Günden güne bir bir biz maalesef
Ara hedefleri ederek telef
Kopuyoruz azar azar Mustafa’m

Deðiþmeyen düþlerime konuðum
Kalem isyan eder baðrý yanýðým
Duysam inanmazdým ama tanýðým
Ýnsanlar þeytana benzer Mustafa’m

Genetik gelenler, her þeyden mühim
Sözde hoþgörümüz tutmuyor lehim
Ýçim kan aðlýyor gidiþat vahim
Memleketin hâli üzer Mustafa’m

Milli deðerlerle devlet kurmuþtun
Localarýn defterini dürmüþtün
Bir gecede alayýný sürmüþtün
Masonlar her yanda tozar Mustafa’m

Millete dayadýn iþte arkaný
Eserinle oldun gönül sultaný
Kurduðun sisteme karþý çýkaný
Ezmeli sýradan panzer Mustafa’m

Filim erbaplarý kurmuþlar lobi
Ýlmi sorgulamak herkeste fobi
Bilimle uðraþan papaðan gibi
Bozmuyor hiç kimse ezber Mustafa’m

Ramak kaldý geçirmeye cinneti
Yaþamaktan çoktan býktýk zilleti
Milli olamamýþ korku devleti
Milletin aðzýný büzer Mustafa’m

Yaklaþýrken yüzüncü yýl etabý
Kol kola girdiler dümen erbabý
Ýcraatta müstemleke hesabý
Müstevliye olduk pazar Mustafa’m

Çað atlarken mutlulukta gavurlar
Uyanmýyor bizim yedi uyurlar
Zekata, fitreye muhtaç memurlar
Sefalet içinde yüzer Mustafa’m

Olsa da saðduyu ehli nadiren
Tanýyorum bir çoðunu yakinen
Düzeni bozana, akil geçinen
Aydýnlar methiye düzer Mustafa’m

Parmak basýlmýyor gerçek soruna
Ýnmeye gerek yok, özde derine
Kandýrýlmýþ gençler, kalem yerine
Daðlarda elinde mavzer Mustafa’m

Millet kaderiyle baþ baþa kaldý
Terör simsarlarý vatana daldý
Siyasi kaygýlar galebe çaldý
Kayboldu yýllardýr hazar Mustafa’m

“Hubbül vatan, minel iman” amacým
Canýmdan vazgeçtim cana muhtacým
Aklýmý yormaktan aðardý saçým
Düþünen tehlike sezer Mustafa’m

Kalbimden geçene þahit Zülcelâl
Koyduðun düzeni edeni ihlal
Ayýrmadan, kayýrmadan Delibal
Gönül eleðinden süzer Mustafa’m

Celil ÇINKIR (Delibal)




Kapkara çarþaf var gözleri delik,
Gözleri içinde okuyor fellik,
Anadolu böyle deðil üstelik,
Gelenek görenek bizar Mustafa’m..
Suat ZOBU Üstadýma katýlýmýndan dolayý teþekkürler, onur duydum.




"Yurtta ve dünyada barýþ isterdin
Kadir bilmezlere bir vatan verdin
özü ve niyeti bozuk namerdin
Ýnce yaralarý kaþýyor Ata’m

Karun’u solladý sonunda varsýz
Ardýnda bir sürü ahmak, duyarsýz
Þimdi de adýna sarýlmýþ arsýz
Sözde, bayraðýný taþýyor Ata’m... "
Yargýzede Üstadýma katýlýmýndan dolayý teþekkürler, onur duydum.




10 Kasým 2017 Cuma günü okuduðum günüme ve gönlüme düþen þiirleri bugün burada, bu sayfada þiirlerin sahibi þair dostlarýmýn hoþgörüsüne sýðýnarak paylaþmak istiyorum.

Sevgili dostlar sizler de beðendiðiniz Atatürk þiirlerini paylaþabilirsiniz yorum bölümünde ben bütün þiirleri okuyamadým hak verirsiniz ki.




YOLUMUZ ATATÜRK


Eðer ararsanýz dünyaya ýþýk,
Bilin ki en gerçek ýþýk Atatürk.
Bu ülke bu dünya neden karýþýk,
Bilin ki tek ölçek, eþik Atatürk.

Doðru yol arayan hep O’na bakmýþ,
Özgürlük diyerek yollara çýkmýþ,
Bizlere böyle bir ülke býrakmýþ,
Uygarlýk derseniz, beþik Atatürk.

Yýlmak bilmedi ki çýktýðý yolda,
Dört elle sarýldý tüfeði kolda,
Ýnsanlýk sevgisi çarpýyor solda,
Yâr gibi halkýna âþýk Atatürk.

Kiþilik, karekter, gerçek sözüyle,
Ýçimi ýsýtýr güzel gözüyle,
Giyimi, kuþamý, gülen yüzüyle,
Her zaman her yerde hep þýk Atatürk.

Vatanýný seven, her daim coþar,
Tehlike görürse, anýnda koþar,
Sanmayýn ki Leyla bu yoldan þaþar,
Bayrak tesliminde, keþik Atatürk.

(Ýstanbul - 09.11.2017 - 16.56)
LEYLA ÝNAN



ATATÜRK

Bulutlara selam duran burcunda
Gökten inen beyaz beyaz kýrcýnda
Cumhuriyet þatosunun harcýnda
Avuç avuç bereketsin Atatürk.

Hârikasýn, sen kalbimin nârýsýn
Þu kalbimin sevgilisi, yârýsýn
Âlemimin tek direði varýsýn
Bizim için bir nimetsin Atatürk.

Kýr, bayýrda dörtnal giden yýlkýmda
Her köþede yeþeren bir çýlkýmda
Yurda ýþýk tutan, yüce ülkümde
Deðiþmeyen etiketsin Atatürk.

Sana bakan,seni gören gözümde
Seni anan, seni diyen sözümde
Sönmeyecek ateþin var özümde
Tavýrýnla bir niyetsin Atatürk.

Dört cephede savaþtýrdýn, sen bizi
Dargýnlarla barýþtýrdýn sen bizi
El içine karýþtýrdýn sen bizi
Hayat için bir diyetsin Atatürk.

Osman Tekerci
**Allýca Turnam**Eserimden**



Yazýlamayan Þiir

Sevgimi
Saygýmý
Minnetimi
Hayranlýðýmý
Özlemimi
Hüznümü
anlatmaya kelimeler yetmedi.

Nur içinde yat ATA’m...
Damla (Asuman Apul)



ÖÐREN ÇOCUÐUM (4)


Düþmaný kovunca Türk ülkesinden
Vataný imara geçti çocuðum
Öðretisi altý ok ilkesinden
Tüm dünyaya ýþýk saçtý çocuðum

Halka köle deyip buyurmadý hiç
Ýnsaný insandan ayýrmadý hiç
Siyahý beyaza kayýrmadý hiç
Dosta giden yollar açtý çocuðum

Ülkü tesis etti herkes dost, yaren
Birlikten kuvvetin sýrrýna eren
Vatan zorda ise canýný veren
Türk’e eþsiz kýymet biçti çocuðum

Tarýmda, sanayi, giyim, kuþamda
Eðitim, askerlik, sosyal yaþamda
Uykuda, uyanýk, gündüz, akþamda
Uygarlýk yolunu seçti çocuðum

O’nunla insanlýk kazandý mana
Güçlü tavýr koydu barýþtan yana
Türk’ün varlýðýna saygý duyana
Lüzumsuz eylemden kaçtý çocuðum

Güçlü, hür kalmanýn kaidesini
Hayata bakýþýn zaviyesini
Medeni olmanýn seviyesini
Müspet ilimlerle ölçtü çocuðum

Ýdeal eylemiþ belli ki çoktan
Cehaleti yýktý aydýnlandý tan
Varlýðý ülkeye ödüldü HAK’tan
Ne yazýk zamansýz göçtü çocuðum

Ýz*indeyiz O’nun can, kanýmýzla
Türk’ lüðe yaraþýr san, þanýmýzla
Ezelde, ahirde, solumuz, O’nun
Ebediyen yolu, yolumuz, O’nun



09.11.2017
Sonsuzufuk




.......Atamla Dertleþme......


Yaþanan önceler bu kadar mý boþtu
Loþ tarih koridorunda oturdum aðladým
His dünyasýndan baþýmý okþadý bir gölge
Deðerini günden güne daha iyi anladým.!

Derinden derine yuvarlandým düþünce delhizine
Bir kitap açýldý Misak- Milli de sayýkladým adýný
Akýl dergahýmda yüzbinler
Sabah diyordu güneþi yakalamak için
Bizler uðruna bedenini siper eden þehitler geldi
Günümüze yaðan sitem yaðmuru altýnda
Her biri mertçe yaz beni diyordu.!

Tadým yok dedi kalemim
Nasýl yazabilirim dedi
Nefsin doyumsuz açlýðýnda yutulan gerçeði
Yüzleþebilir miydim anlatabilir miydim
Andýmýzýn beyinlerden toz duman edildiðini
Milli bayram lüzümsuzluk tohumlarýnýn atýldýðýný
Sustum belki de hiç istemeden
Ellerimle sarýldým gözyaþýmý giyinmiþ bedenime.!

Gözlerim gezindi duvarlarda
Mustafa Kemal’i gördüm bir düþ gibi
Zamaný durdurmak için aklýna düþmek istedim Atam
Gece ilerliyor bu kader belki de oyun dedin
Milletine güvenini tazeledin
Günden dökülen günahlara kýlýç çekmek için
Cesur bir sesle karanlýðý dinlemek istiyorum dedin
O an resim deðildin düþ deðildin
Etrafýmda esti bir rüzgar bulutlandý gözlerim.!

Kanatlandý bir kuþ açýldý bir kitabýn sayfalarý
Masal deðil, hikaye deðil, roman hiç deðil
Ýçinde þarkýlar olmayan yediden yetmiþe destandý
Özgürlük meþalesi altýnda kan mürekkebiyle yazýlan
Kaleme hak verdim saygýsýndandý cevabý
Adý Türk’ün uyanýþýydý
Bir milletin doðuþuydu
Siyonistlerin yas tuttuðu unutturulmak istediði.!

Atam sana söylemek istediðim çok þey var
Belki dertleþmek belki gururlanmak
Temmuz karý mý düþtü karýþtý mevsimler
Bilemediðim engel mi var beni susturan
Cemreler çýplak güneþin yüreði daralýyor.!

Bilirim
Yankýlanýnca düþman sesi
Gün geceye kavuþmadan dirilirsin
Sarýlýnca yýkýlmazsýnýz derdin
Hatta güvenini gençliðe emanet ettin
Bu ülke þýhlarýn mollarýn deðildir dedin
Kadýnýn üzerinde ki çarþafýn karasýný kaldýrýp
Yüzlerinde güneþi gülümsettin
Gözlerime denizdenden de mavi gözlerinle bakma
Gözlerinde ne kadar çoðalýyor þehitler.!

Düþ kýrýklýðý içindeyim
Tarih içinde mi kayboluyor sarýldýðýmýz ilkeler
Anayasa babayasaya mý dönüþüyor bilemiyorum
Yarý güneþli günlerde üþüyorum
Gönlümün hakkettiði günler beklentide
Sorma artýk sorma
Bakma aldatýr belki yanlýþlýk verir cevabým.!

Duvar resmi kürsü süsü deðilsin biliyorum
Bakýþlarýna baþka resimler çiziliyor diyemiyorum
Susuyor çýt çýkmýyor ordudan itiraf edemiyorum gerçeði
Aklým þaþtý
Öðretmenim verdiðim dersler boþa mý gitti
Emperyalistler el ele halay çekiyor
Sevr’in haritasý yeniden mi çiziliyor.!

Gün dönümlerinde soracaksýn emanetini
Hýçkýrýk dilde dolanacak belki yanacak cevaplar
Altý ilkem diyeceksin hüzünle solacak dudaklar
Garip olacak her bir cevap
Çýkmazda tepkisizlik
Belki anlamayacaksýn
Harmanlanacak zaman
Günün keyfinde sen rahat uyu atam dendikçe uyutulacak her þey
Soylu susmalara giyinecek
Hani izimdeydi gençlik nerede dersen
Dil sancýsýyla yaðmur toplayacak bakýþlar
Ve
Bizler susacaðýz .!
Nurten Tarým



O KÝMDÝ

Kar tutan kaþlarý yýldýz yaðmuru,
Buzul bakýþlarý sevdâ mahmuru,
Gündüzün þavkýný toplayýp yüreðinde,
Bütün saatlerin zembereðinde
Gecenin tahtýna kuruluyordu,
Bildin mi,
Kimdi O?


Gök, oðul vermiþ arý esrikliðinde,
Kulaklarýnda mahþer uðuldamasý,
Elleri bir ülke büyüklüðünde
Kavramýþ dengini yoruluyordu,
Bildin mi,
Kimdi O?


Akýp gidiyorken dere,
Huzur çaðýltýsýyla duru, dipdiri,
Yarýnlara gölgesini gizleyen biri,
Gecikmiþ sevgilerle zincire vuruluyordu,
Bildin mi,
Kimdi O?


Yolu bükümlü ya, adýmý doðru,
Önüne dikelmiþ bir hâyal uðru,
Kendisi, kendinden soruluyordu,
Bildin mi,
Kimdi O?


Eylem adamýdýr, söze kanmaz O;
Korda yanmaz, kutuplarda donmaz O.


YUSUF BÝLGE




Atatürk(iye)...

Ben Mustafa Kemal’im!...
Maðrur baþý göklere deðen Aðrý’yým, Erciyes’im, Kaçkar’ým…
Coþkun akan Fýrat’ým, Kýzýlýrmak’ým, Sakarya’yým…
Bozkýrýn ortasýnda umuda yol alan kaðnýlarýn gýcýrtýsýyým
Yitirilmiþ Selanik’im, Manastýr’ým, Tuna Boyuyum
Esaretin bozkýrýnda özgürlüðe susamýþ bir milletin can suyuyum
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Çanakkale’de, Sakarya’da, Dumlupýnar’da milletin atan nabzýyým
Türk’çe düþünen, Türk’çe yaþayan bir milletin alnýnýn teriyim
Tutsaklýðýn çöllerini yeþerten özgürlük saðanaðýyým
Ege’de zeybek, Karedeniz’de horon, Erzurum’da barým
Varlýðým millet için, millet varsa ben varým
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Masmavi göklerde dalgalanan ay yýldýzlý bayraðým
Ordu’da fýndýk, Adana’da pamuk, Konya’da buðday, Rize’de çayým
Gönül coðrafyasýna düþen uyanýþýn öncüsü dördüncü cemreyim
Esaret yangýnýnda þerha þerha yarýlan yüreklerin hürriyet pýnarýyým
Balkanlarýn baðrýndan kopup da gelen bir özgürlük çýnarýyým
Mustafa Kemal benim!..

Ben Mustafa Kemal’im!...
Mevlâna’da hoþgörü, Yunus’ta sevgiyim; Köroðlu’nun nârâsýyým
Deli taylarýn yelelerini tarar düþ(ünce)lerimin rüzgârý
Mersin’de yörük, Sivas’ta canlara yoldaþ, Erzurum’da dadaþlara kardaþým
Gönül bahçelerinde lâtif bir karanfilim, göz alýcý goncayým
Ayder’de, Uzungöl’de, Gözne’de dört yapraklý yoncayým
Mustafa Kemal benim!..

Ben Mustafa Kemal’im!...
Anadolu bozkýrýnda yanýk bir ezginin kavuþtaðýyým
Asaletin timsali, yiðitlerin emsali Türkoðlu Türk soyuyum
Esaretin paslý zincirini özgürlüðün keskin kýlýcýyla kýraným
Millet var oldukça varým, ülküm yaþadýkça ben de yaþarým
Aydýnlýk yarýnlara milletimle yalýn ayak koþarým
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Hürriyetin izini iz, yokuþunu düz eyledim kendime
Gökler kýyama durdu masmavi sularýn kýyýsýnda
Ufuklar gülümsedi 1919’un 19 Mayýs’ýnda
Umut tacirliði yaptým özgürlük çarþýsýnda
Çaðlar selam durdu Türk’ün bükülmez bileði karþýsýnda
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Katrede ummaný, çaresizlikte dermaný görenim
Ateþ denizlerinden geçirdim Bandýrma Vapurunu
Kanla yazýlý destanlar taþtý tarihin altýn renkli sayfalarýndan
Ben ki evrensel barýþlarýn hamurunu karaným
Yurttan ayrý düþenin yarasýný saraným
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Kurþundan aðýr zemherilerde gül yüzlü baharlar düþledim
Aydýnlýk yarýnlara dost türküler söyledim
Güneþ benden aldý altýn sarýsý ýþýðýný
Gönderde dalgalanan bayraklarýn alýyým
Koca çýnarýn kökü, gövdesiyim, dalýyým
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Karanlýk gecelerin aydýnlýk sabahýyým
Vatan için can veren yiðit neferin aldýðý son nefesim
Göklerde süzülerek yol alan keskin bakýþlý bir kartalým
Uyku nedir bilmeyen gözün kanlý yaþýyým
Ýmkânsýzý baþaran bir milletin baþýyým
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Aþýlmaz daðlarý aþaným, yokuþlarda koþaným
Sularý tutuþturan bir alev çaðlayanýyým
Tenim etten kemikten, iradem çeliktendir
Milyonlarca tutsaðýn gördüðü kutsal düþüm
Mazlum milletlerin dudaklarýnda kalan en son gülüþüm
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Yokluðun, esaretin amansýz düþmanýyým
Uygarlýk aðacýnýn kökü bende saklýdýr
Ölümsüz bir ülkünün ete kemiðe bürünmüþ hâliyim
Hürriyet aþkýyla yananlarýn bitimsiz emeliyim
Âmanýn gönül gözü, elsizlerin eliyim
Mustafa Kemal benim!....

Ben Mustafa Kemal’im!...
Conkbayýrý, Anafartalar kahramanýyým
Vatan sevdalýlarýnýn sesinin yankýsýyým
Esir bir milletin özgürlük için atan nabzýyým
Coþkun Karadeniz’in deli dalgalarý gibiyim
Masmavi denizlerde fýrtýnayým, tipiyim
Mustafa Kemal benim!....

M. NÝHAT MALKOÇ



BEN ATATÜRK’Ü GÖRDÜM

Ben Atatürk’ü gördüm!
Yaðmurdan sonra doðan güneþte
Aydýnlatýyordu, ýsýtýyordu...
Taht kuruyordu birden,
Umutsuz kalmýþ gönüllerde...

Ben Atatürk’ü gördüm!
Anadolu’nun kucaðýnda
Çalýþýyordu durmadan,
Cumhuriyeti kurmak için
Aðustos sýcaðýnda...

Ben Atatürk’ü gördüm!
Çanakkale’de, Kocatepe’de dimdik
Aziz milletinin önünde
Ben Atatürk’ü gördüm!
Özgürlük için söz verirken...

Ben Atatürk’ü gördüm!
Cumhuriyet yemeði piþerken
Daðlarý, ýrmaklarý bir bir aþarken
Ben Atatürk’ü gördüm!
Düþman Ýzmir’de denize düþerken...

Ben Atatürk’ü gördüm!
Savaþ gazilerinin göz yaþlarýnda
Ellerinde, ayaklarýnda, baþlarýnda
Ben Atatürk’ü gördüm!
Milli bayramlarda sevinç çýðlýklarýnda...

Ben Atatürk’ü gördüm!
Mehmetçiðin kýrpmadýðý gözünde
En büyük eserim, cumhuriyettir sözünde
Ben Atatürk’ü gördüm!
Benliðinde, yüreðimde, özümde...

10 Kasým 2017
Saat 02:15
Emri TÜRK



PAÞAM


dileðim kabrinde rahatça uyu
cumhuriyet hala yaþýyor paþam
yýlmadan yolundan yürür saðduyu
bütün engelleri aþýyor paþam

ayný fikirlerde ayný yönlerde
gerilerde deðil daim önlerde
yirmi dokuz ekim diðer günlerde
dünya gýpta edip þaþýyor paþam

vatan senin bize bir emanetin
doksan dört yaþýnda cumhuriyetin
en büyük bayramý o gün milletin
anýt kabir dolup taþýyor paþam

uçaklar gösteri ta gökyüzünde
sevinç gözyaþý var halkýn gözünde
sevenlerin yaþýyorsun özünde
al bayrak elinde koþuyor paþam

güçlü devletlere boyun eðmedi
bayraðýma namert eli deðmedi
zalim olanlarý asla övmedi
milletin gururla þiþiyor paþam

genci ihtiyarý verdi el ele
bayram ediyorlar hep güle güle
aþýk idris derki gel de gör hele
izinde yürüyen coþuyor paþam
idris gümüþ (idris gümüþ)



ÖZLÜYORUZ VARLIÐINI ATAM


Özlüyoruz varlýðýný atam
Mavi gözlerini
Bozkurt bakýþýný
Özlüyoruz atam…

Özlüyoruz ufkunu
Denizin maviliðini andýran gözlerini
Bozkurt hýrçýnlýðý bakýþlarýný
Özlüyoruz atam…

Özlüyoruz güneþ gibi doðuþunu
Devrimlerini
Cumhuriyet fikirleriyin devamýný
Özlüyoruz atam…

Velhasýl
Seni özlüyoruz atam…
---- 10.11.2016 – Tozkoparan / Ýstanbul

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.