Ben ki bir emeðin ziyâný oldum,
Ruhundan,ruhumu deren anneme!
Dünyâ’nýn en borçlu insân’ý oldum,
Ömrünü,ömrüme veren anneme!
Allý pullu sözler destân olsada,
Duyanlar þân’ýný mestân olsada,
Yetmez ki melekler,hayrân olsada,
Rahmet kanadýný,geren anneme!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.