Yar
Aþka deðen ellerin ömrüme kafi gelir
Aþksýz geçen bu ömre bende ömür mü denir.
Seninleyken varlýðým bülbüldür gülizarda
Bülbül ki figan eyler güllerim ahu zarda
Aþkýnla yanan gönül sönmez bir alevdendir.
Aþký dile getiren üstadý elemdendir.
Ömür kan revan olmuþ ömrümün meydanýnda
Düþlerim sarpa sarmýþ rüyanýn her anýnda.
Ömrün fasýlasýnda dalar gider gözlerim.
Maziye çekip giden bir naðmeyi özlerim.
Farazi aydýnlýða gark olmuþ bir gecesin.
Seni arar dururum nasýl bir bilmecesin.
Yýldýzlar aydýnlatýr geceyi bir zeminde.
Þems seni hatýrlatýr ömrümün her deminde.
Aþkýnla tutuþur ten ateþle yoðrulur kor.
Bu ne müthiþ bir beden gel de bir ateþe sor.
Yangýnlarla doðmuþdun bir alevsin bedende
Yangýndan arta kalan resmin sureti ben de
Ey yar!
Surete bürünmüþsün,varlýða kimdir erbap.
Beni sende kýlan ne? hakikat nedir esbap.
Burhan GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.