Nefsin İse..
Onlar...
Bizler gibi geldi
Kimi aklýna, kimi zaafýna itibar etti
Heves
Öyle bir þeydi ki
Nefis en zayýf anda sinsice çekerdi
Kimisi
Erdeme, fazilete
Kimiside aklýselimden uzak bir halde
Nede olsa
Akýl ve irade onlarýndý
Bir hesap vaktine kadar hak tanýnmýþtý
Nefsin ise
Ölümsüzlüðe ihtirasla
Baðlýlýðý aþikardý, ilahlýk arzusu saklýydý
Ancak
Ýnsan olmak farkýndalýktý
Ýnsanlaþan kudretin sahibine kul olandý
Umudu
Akidesine göre inþa eden
Hak ve hakikat yolundan taviz vermeyen
Her ne
Yapar ve özellikle hizmet
Adýna cumhurun vicdanýný ihlas yaparsa
Þirk
Ve nifaktan, tefrikadan
Emin olarak hak rýzasýna sevdalanmýþsa
Onlardan
Geriye kalan her silinmez iz
Ýbret olarak idrakler de her an yer alacaktýr
Hiç...
Üzülme, gam etme
Gözyaþlarým dinmiyor diye yeisi seçme
Kimi
Melaller suskundur
Onlarýn ümitlerini hüzün vurur dertlenme
Fani
Adýna ne kadar
Arzu, heves için ah edip boynunu bükme
Yeter ki
Sen gayret et, bekleme
Aczi yete sýðýnarak zemheriyi davet etme
Sabýr
Nedir þöyle bir sual eyle
Edep ve azimet halin içindir, ondan geçme
Her
Hevesini yaþasan
Þen þakrak kahkaha atarak zevke adansan
Ruhun
Vicdanýn, kalbin ve
Aklýn için marifet sayma, nefsine bir baksana
Ne kadar
Þehnaz vaziyet almýþ
Her halükarda zafiyet için bahane hazýrlamýþ
Sanki
O hadsiz ve sinsi nefsin
Ruhunu vicdanýný aklýný kendine þartlandýrmýþ
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.