Sivas kiliminde Antep düzgüsü,
Sevgi, selâm yüklü turna katarý;
Ýplik iplik “bulmaca”dýr çözgüsü,
Üstünde kýrmýþlar en sýrdaþ narý.
Mavi kurulanmýþ öz engininden,
Yeþil murat almýþ gülün renginden,
Ýnsanýn kendiyle olan cenginden
Hatýra kalmýþtýr, belki de sarý.
Hayatý köklerden dillemiþ eller;
Her lisâna döner gayrý bu diller;
Nazýyla zincire vurmuþ git-geller,
Konar-göçerlerle gezen baharý.
Yörük nakýþýnda billur yazý var;
Ýnka’dan Aztek’e benzer sýzý var;
Üsküp tezgâhýnda Çuvaþ kýzý var,
Örneðine tozmuþ, Sibirya karý.
Okursan kimliðin, bakarsan sanat;
Bireyden topluma özgün bir hayat;
Ezelden ebede þifrelenmiþ hat,
Her saçaðý sanki destan pýnarý…
Kýnalý parmaklar kilim dokumuþ;
Damga, niþan derken ilim dokumuþ;
Gönül yazgýsýna dilim dokumuþ,
Kaybolmasýn diye, Türklüðün varý.