UNUTMANIN AREFESİNDEYİM

Unutmanýn arefesindeyim can.
Ölümün döþeðinde,
Delirmenin eþiðindeyim.
Yýkadým þimdi yüreðimi.
Akladým benliðimi.
Artýk vuslata gün sayýyorum.
Toprak senin gibi deðil,
O beni bekliyor biliyorum.
Ya da en azýndan;
Öyle olduðuna inanýyorum...
***
Unutmanýn arefesindeyim can.
Dünün þafaðýnda,
Yarýnýn karanlýðýndayým.
Düzeliyorum aðýr aðýr.
Artýk gözüm kör,
Kulaðým saðýr.
Ne görüyor ne duyuyorum.
Ne kalbime ne aklýma uyuyorum.
Sadece unutuyorum.
Ya da en azýndan,
Öyle sanarak kendimi avutuyorum...
***
Unutmanýn arefesindeyim can.
Sýyrýldým olmazlarýmdan.
Tükettim tükenmezlerimi.
Bitirdim bitmez dediklerimi.
Bir görsen ne hale gelmiþtim.
Ölümü bile isteyerek seçmiþtim.
Kan kusmuþ yine de gizlemiþtim.
Þimdi unutmanýn arefesindeyim.
Anla iþte gayrý son nefesteyim.
Bir adým ötesinde bitecek her þey.
Ne sen kalacak,
Ne de ben diye bir þey.
***
Unutmanýn arefesindeyim can.
Yarýn yepyeni bir gün doðacak.
Bak gör bu yürek,
Bundan böyle layýðýný bulacak.
Ya menziline ulaþacak,
Ya topraða karýþacak.
Ya benimle uzlaþacak,
Ya bensizliðe alýþacak.
Demem o ki,
Ya hatýrlanacak ya unutacak.
Ama ne olacaksa artýk olacak.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: