HANİ BİRLİKTE ÖLECEKTİK
Demek sonunda gittin ha.
Bir haber bile vermeden,
Hiçbir þey söylemeden,
Kimseye mihnet etmeden,
Ansýzýn bir hayale karýþýp,
Çekip gittin öyle mi?
Peki þimdi ben,
Naaþýnýn baþýnda nasýl bekleyeceðim.
Soranlara,
Sen de kimsin diyenlere,
Ne söyleyeceðim.
Yoksa yine seni,
Uzaktan mý seyredeceðim.
Ellerini tutup,
Veda bile mi etmeyeceðim.
Son bir kez olsun,
Görmeyecek miyim?
Gözyaþýmla yýkamayacak,
Helallik almayacak mýyým?
***
Demek sonunda gittin ha.
Peki onlar seni omuzunda taþýrken,
Ben hangi sýfatla ardýndan geleceðim.
Uzaklardan gizli gizli,
El ayak çekilsin diye mi bekleyeceðim.
Düþünmedin mi?
Ben bu acýya nasýl dayanacaðým.
Sen diye topraðý mý öpeceðim?
Senin yerine sevdamý,
Mezar taþýna mý anlatacaðým.
Ýyi de;
Ya yine beni duymazsan.
Ya yine görmezsen,
Ya ses vermezsen,
Veya kendi derdine düþer de,
Beni dinlemezsen.
O zaman ben ne yapacaðým.
Düþüp gelsem ardýna,
Üç günlük dünyada bulamadýðým seni,
O sonsuzlukta nasýl bulacaðým.
***
Demek sonunda bunu da yaptýn ha.
Peki ya anlaþmamýza ne oldu?
Hani birlikte yaþayamadýk ama,
Birlikte ölecektik.
Hani o topraðýn baðrýna,
Ayný anda girecektik.
Hani ömrümüz birdi,
Ýkiye bölecektik,
Yarýsýný sen, yarýsýný ben,
Eþit tüketecektik.
Ne diye benden önce davrandýn.
Ne diye beni böyle gafil avladýn.
Ne diye giderken,
Beni de yanýna almadýn...
***
Bak hava çoktan karardý,
Sicim gibi yaðmur yaðýyor,
Yattýðýn toprak çamura bulandý.
Sevmezsin sen tozu topraðý,
Þimdi nasýl dayanacaksýn.
Ey sevgili kazýsam ellerimle,
Hala mý bana git diyeceksin.
Yine mi nereye diye söylemeyeceksin.
Yaparsýn bilirim.
Ýyisi mi baþucunda kývrýlýp bekleyim.
Gel dersen yanýna geleyim.
Demezsen de kovulmamak için,
Hiç ses etmeyim.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.