KALBİMDE DUR

gece gündüz düþ-te gördüðüm
kirpiklerine sevda ördüðüm
al bahtýmý sür süveydana
okþa yanaklarýmý gülümsemenle
ben yeniden doðarým beni önemsemenle

sen arþa baktýðým huzurlu gökyüzü
sen eðilip öptüðüm yer yüzü

bir papatya açýyor içimde
her yapraðý seviyorum diyen
ama bilki çok aðrýlarým var
sensiz geçmeyen

asýrlardýr yanmýþlýðým tutsak sana
azat et ayrýlýðý avuçlarýnla
gönder bizden uzaklara
razýyým safirli vuslatlara

kalbimin sol köþesinde sabýrsýz zaman
nere baksam çýkmaz sokaklar yaman
ellerimde vuslata engel evraklar
yüreðimde hýzlanan eyvahlar
etrafýmý kuþatan vahlar



Ýflah olmaz bundan böyle her hücrem
yürümez damarlarýmdaki sen
dur derse zaman
müebbete ölüm derse
sen kalbimde dur o zaman

HÜLYA ÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: