GÖNÜL
Onulmaz sevdaya düþmeye görsün
Aþkýn aleviyle tutuþur gönül
Söz geçiremezse seven kalbine
Aklýyla boðuþup atýþýr gönül
Hüzün urbasýný her gün giyerek
Dolaþýr periþan günler sayarak
Yarasýný içten içe oyarak
Çaresiz kadere sataþýr gönül
Hüsran sokaðýnda düþerse yorgun
Talihine küser feleðe dargýn
Gönderir ruhunu ömrüne sürgün
Kalbinin sesiyle çatýþýr gönül
Yüreðin acýsý kederse eðer
Yaþanýlan her þey kaderse eðer
Umudun yolundan giderse eðer
Belki de vuslatla yatýþýr gönül…
Gülseren MORKAN
07/11/2017
DOST KALEMLERDEN
Kimisi atýlýr köþe bucaða
Kimisi köz olur yanan ocaða
Dengini bulursa kucak, kucaða
Þeyda bülbül olur ötüþür gönül
Deðerli dost kalem Yargýzade þairime sonsuz teþekkürler...
**
Hani diyorlar ya, arayan bulur
Yaþanan güzellik, hatýra kalýr
Kýskançlýklar baþlar, gül diken olur
Bazý bazý ise, çatýþýr gönül..................Aþýk Lüzumsuz
Deðerli dost kalem Aþýk LÜZUMSUZ üstadýma sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.