Üşümeh Yar İşidir (azerice)
Yollarýmý heçkes görmeden gözlerem men,
Eþitmez sabahlar, tanýmaz sesimnen,
Çohtan gelip çatýr aþina dünen,
Çare edip sýðýnýp, getmez gözümnen...
.
.
.
Dara düþüp heyallarý bilmir nece ede,
Kaþ boynuda urðan istemir ki öle,
Çekti dertleri demedi niye?
Çün çatacak mühleti bilir ki eþgare...
Ýndi sebepkar galsýn alem-i insan,
Vadesi dolmadan kim gedip dünyadan,
"Kun fe yekün" buyurur Yaradan,
Yarpaðý gurudup salanmazsan zorunan...
Gözlemek aþýk iþidi bilmez aþký bilmeyen,
Yarýda çok olupdu gayýdýp giden,
Yay/da behleyip gýþta tehliyen,
Üþümeh yar iþidi bilmez üþümeyen...
Aybüke
eþgare: ortaya çýkmasý
gayýdýp: geri dönüp
yay: yaz
tehliyen: yalnýz býrakan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.