AHA DA GELMISIM (383)

AHA DA GELMÝÞÝM (383)

Aha da gelmiþim iþte kapýna.
Niye geldini de sor diye geldim.
Hiç mi acýmazsýn bu kurbanýna.
Son kez sevenini gör diye geldim.

Böyle geldiðimde bakmayasýn hor.
Yüreðimin içi zaten olmuþ kor.
Senli sensizliðe alýþmak ne zor.
Þu yalnýzlýðýma yar diye geldim.

Razýyým her þekil beni sevmene.
Bir bakýþýn olsun gönül vermene.
Þu yüreðince de böyle görmene.
Belki bir ihtimal var diye geldim.

Þu son zamanlarýn devranýyým ben.
Bir sýr güzelliðin hayranýyým ben.
Sevda cefasýnýn kurbanýyým ben.
Gönül yarasýný sar diye geldim.

Ýstediðin buydu bak yalnýz kaldýn.
Yalnýz kalýnmayý mutluluk saydýn.
Sevinirsin belki aha da buldun.
Sevmeye bir artý kar diye geldim.

Çekilmez der idin gurbetin kahrý
Ömür tükeniyor geliyor ahrý.
Gönül ret ediyor artýk bu sabrý.
Kabul etmez isen vur diye geldim.

Ýster peþin hüküm ister mahkeme.
Ýstediðin hükmü yazdýr hakime.
Zayi Ozan yapmýþ bir muhakeme.
Mezar ne ki dünya dar diye geldim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 30/10/2017 Pazartesi
Yayýn : 05/11/2017 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1126056/

Sosyal Medyada Paylaşın: