SENLİ SENSİZLİK (384)

SENLÝ SENSÝZLÝK (384)

Çokça sevdiðimi biliyorsun sen.
Senli sensizlikle yaþamak ne zor.
Yoksa bilmezden mi geliyorsun sen.
Senli sensizliðe alýþmak ne zor.

Daha üç gün oldu þöyle bir gördüm.
Sonraki günlerde aradým sordum.
Hayalimde aþký birlikte kurdum.
Senli sensizliðe bulaþmak ne zor.

Zormuþ be sevdiðim böylesi çok zor.
Ayrýlýkta kalmak yürekte bir kor.
Her gün kýzýl ateþ düþülen bir har.
Senli sensizliðe karýþmak ne zor.

Mesafeler yakýn gönüller ayný.
Duygular aynýdýr sevgiler ayný.
Tutulmayan eller þu diller ayný.
Senli sensizlikle konuþmak ne zor.

Bir baþka oluyor insan sevince.
Hem de sevgi alýp sevgi verince.
Göz þöyle bir bakýp aþký görünce.
Senli sensizlikle buluþmak ne zor.

Neticesiz varýþ sonsuz gidiþte.
Aslýnda sevgimiz bir hak ediþte.
Çok yakýnýz ama uzaðýz iþte.
Senli sensizlikle tanýþmak ne zor.

Zayi Ozan diyor buluþur musun.
Sorsam sual etsem konuþur musun.
Biraz üstelesem yorulur musun.
Senli sensizliðe danýþmak ne zor.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara,01/11/2017 Çarþamba
Yayýn : 06/11/2017 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1126241/

Sosyal Medyada Paylaşın: