Vakit Geldi Ömerim
Vakit Geldi Ömerim
Çok zalimmiþ bu hayat; hiç yüzüme gülmedi,
Ona ne çok baðlandým, kadir kýymet bilmedi.
Sanki çok mu umrunda, ’bu son akþamým’ desem?
Dönüp bile bakmadý, vedalaþayým desem.
Þu hayat çok hilekâr; yalanmýþ hep gülse de,
Kâlbim ona inandý; bir vefasýz olsa da.
Artýk bilmesin varsýn, geldi benim son gecem,
Yemin olsun herþeye, ’kal’ demezdi bilse de.
Acýndýrmam kendimi; vedalarým sessizce,
Farkýnda mýdýr sanki; ben ölmüþüm, ona ne!
Ýþte, çekip giderim, çok kýrýlsa da kâlbim,
Yemin olsu bu gece, azraille sözleþtim.
Yalandan bile olsa, ben giderken arkamdan;
Dönüp bakmadý hayat; gizliden de bir kere?
Ýþte tam da o anda, esas öldüm bu gamdan,
Bunu bir zalim yapar, unutulmaz bu gece.
Düþlerimden uyandým; hayâllerim yýkýldý,
Gençliðime doymadan, azrail erken geldi.
Ruhum elveda etti, benden bir ceset kaldý,
Vakit geldi..son hecem...bugün benim son gecem...
02.11.2017
Mehmet Semercio
01.11.2017 tarihinde Avusturya’nýn Wolfurt(Voralberg) þehride bir iþ kazasýnda kaybettiðimiz Ömer kardeþimizin anýsýna yayýnlýyorum. ALLAH rahmet eylesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.