sýðýndýðýmýz mabedin sýrrýna kurban,
oðullarýmýz vardý,
ve düþlerinden vurulan esmer tenli kýzlarýmýz
ve bir de...
yitik ülkenin uçsuz çöllerine emanet aþklarý kalýr,
hiç yaþanmamýþ...
belki kaderlerine küsülü bir þarký
belki de miadý dolmuþ bir þiir okurlar giderlerken:
-hazana uðrayan gül gibiyim
topraða serpilen tuz oluyorum yarasýna
yasaklý aðýt yakan annemin
annem mis kokuyorsun derdi hep
bak anne; þimdi barut kokuyorum
ah anne ah, babamýn aldýðý pantolon da kirlendi
hangi sabun kan lekesi temizler anne?
maviliklere hep böyle mi gidilir ?
sahi anne; bana neden þiir olacaksýn demedin?
bak anne görüyor musun ,
herkes beni yazýyor,
kurþun(nun iz býraktýðý)kalemle! 😥
*(Bu þiir, ortadoðu da savaþ maðduru çocuklara adanmýþtýr)
04 Kasým 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.