MEVSİMSİZ

Ey annem olmadý bu yaptýðýnýz
Tebessümüm kaldý bak dudaðýmda
Bana düþtü uçurulan çýðýnýz
Ölüm yakýþmadý çaðla çaðýmda


Bilirim sizleri, unutursunuz
Attan düþer gibi, düþerim yaddan
Tutup bir gül gibi kurutursunuz
Nasýl attýysanýz beni hayattan


Gittiðim bu yerin mevsimi yoktur
Bütün budaklarým sonsuza kanar
Bilirsin ölüler diriden çoktur
Benim baþucumda bir ýþýk yanar


Aldýrmadan yürü kalabalýða
Nasýl doðurduysan öyle de taný
Sonra dönüp anlat bizi bu çaða
De ki; bu gördüðün bir þehit kaný


Yine gül dikmekten vaz geçme sakýn
Bilirsin her gülün baþkadýr rengi
Bu gün benim için kýzýl gül takýn
Ben kaybettim ama kazandým cengi






Hayrettin YAZICI














Sosyal Medyada Paylaşın: