Geldin Eylül

Ne güzel yakýþtý eylül,
Topraðýn rengi gözlerime,
Ve sarý tonu,
Öksüz mevsimleri inkar edercesine...

Birikmiþ ne kadar rengi varmýþ,
Kasým’a gökkuþaðýyla selamlar salmýþ,
Bir yokmuþ, bir an gelip varmýþ,
Bi de üstüne pazen renkli sevdayý yakýþtýrmýþ...

Hiç bir tual edinememiþ o renkleri,
Hiç bir kare yakalayamamýþ o anlarý,
Sadece göçmen kuþlar duymuþ þarkýlarýný,
Sadece yaðmur dinlemiþ söylediklerini...

Gök kubbeye ulaþan duada,
Susmuþ yüreðimi dillendirdim avuçlarýmda,
Ya Rab! Gözlerimi kapadým döndüm sana,
Kabulune muhtaç bu kulun çýkar feraha...

Din artýk gözlerim,
Bak toprak kokusunu görüyor musun?
Peki dalýndan kurtulan sararmýþ yapraðýn sesini?
Ya rüzgarýn yaðmurla kavgasýný,
Kuþlarýn gitmek için kanat çýrpýnýþlarýný,
Semayý bekleyen uçurtmayý,
Islak paltosuyla kapý eþiðine koþan ayak seslerini,
Dertsiz görünen ýssýz kalmýþ dilenciyi,
Sadakadan çok sadakati özleyiþini anlýyor musun?
Üþümenin vücuttan ayrýlýp, çöllerde mecnun/laþtýðýný ya!...

Geldin eylül,
Cemreni düþürdün baðrýma,
Koklayýp sakladým ak kýþa,
Beklesin dursun kavuþacak Leyla’yla...

Aybüke

Sosyal Medyada Paylaşın: