Yusuf gibi satýlsam bir köle pazarýnda, Ne ardýmdan aðlayan, ne de bir yanan olur. Bir deðerim var mý ki insanlýk nazarýnda? Halimi gören olsa, bir meczup sanan olur.
Yüreðimden geçeni kaðýda dökebilsem, Mürekkep kan aðlarken, kaðýt figana baþlar. Beynimdeki korkuyu elimle sökebilsem, Belki kurtulurum da, biter bütün telaþlar.
Çok fazla güvenmiþim yüzüme gülenlere. Tanýyorum sanýrken, meðerse yanýlmýþým. Muhabbetim eksilmez kýymetim bilenlere. Ne zaman iyilikle, hayýrla anýlmýþým.
Ýyi izler býrak ta; þandan, þöhretten kaçýn. Sessiz, sedasýz yaþa, ölümün sessiz olsun. Geliyorum ey toprak, bana da bir yer açýn. Yolu izi olmasýn, gayette ýssýz olsun.
Kayda geçiren katip beni defterden silsin. Her fani insan gibi ben de bir gün ölürüm. Varlýðým bilinmedi, yokluðumu kim bilsin? Garip bir kul misali, salasýz gömülürüm.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.