Hala Bunun Bir Anlamı Olması Gerekmiyor...

bazen
takýlý kalýr insan boslukta
biri gelip dokunsun ve uyansýn diye bekler
büyü bozulsun...

aðlarsan sonbahar olur
bütün ýsýklarý söner bu þehrin
karanlýktan korkarsýn
hemde yatak altýndaki canavarlardan
bu yüzden sen giderken
acýk býrakmalýsýn demiþtim kapýmý
sen gelene kadar...
o gün bugun aralýgýnda kapýmýn
kokunu getiren rüzgar

hala nedensiz yaðýyor yagmurlar
inandýklarýmdan þüpheye düþüyorum diye kýzýyor tanrým
sorumun cevabýný bulamadým
ne gerek vardý ki sana
ben sen olmadan da yeterince yalnýzdým...
hayatýma girdin ve sonra gittin
tek bir soru bile sormadan...
ne anlama geldigini bile bilmeden
aradan gecen yýllarým...
belkide bir anlamý olmasý gerekmedigi icindir
bunca zaman
kayýp bir ruh gibi savruluslarým...

tedavisi imkansýz yaralarým
bu yüzden üstünü kapamak icin cýrpýnýslarým
ve ögrenmek yaþamayý
yarým yamalak bir hayatý sonuna baglamak icin
gecerli mazeretler arayýslarým...

sevdigim dedigim insaný
onsuz bir hayatýn anlamý olmadýgýna inandýgým insaný
soguk bir hastane odasýnda býraktýgýmdan beri
on yýl gecti
isyanlarým,küfürlerim, ettiðim lanetlerim
ondan sonra baglandýgým kadýnlarým
aþklarým...
kapanmayan bir yarayý örtmek için
cocukca planlarým...
demiþtin ya
insan ister istemez gelecegiyle ilgili planlar yapar
21 yasýnda bir cocuktum
ve butun planlarýmý onunla birlikte yapmýsken
gitti
o günden beri hicbirsey
söylendigi kadar anlamlý gelmiyor
o günden beri
yazdýgým hicbir yazý
onsuz gecen gunlerimi
daha katlanýlýr yapamýyor...


yýllar geciyor ama sözler yýllanmýyor...bazý yasanýlanlar yýllar gecse bile insanýn kendisiyle birlikte ihtiyarlamýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: