Anne... Paslý bir demir suskunluðum, Geri dönmeyi adet edinmemiþ posta güvercini Dönüþ vakti hep sana kuruluydu oysa Bir leðen suda yüzerdi kaðittan gemim, Ýçinde taþikardi çocukluðumun Boyuna yetiþmek ilk hayalimdi Ve sendin bildiðim en zevkli oyun
Anne... Paslý bir demir suskunluðum, Hüzün denizinde biriktirdiðim Öyle bir mayalanmýþ ki ruhum Ýnan hiç direnesi yok bu düzenbazlýðýna Yoðun anksiyete hastasý boþluðun Ben mi gereksizdim yoksa yaþamak mý O mu çok hýrçýndý anne, Ben mi fazlasýyla yorgun
Sosyal Medyada Paylaşın:
_Wanderlust_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.