AÇ ELİNİ SEMÂYA
Yüreðinin içine, yýðýlsa da ateþler
Kaygýlanma ey gönül, ýþýðýný ateþler
Hicranlar hiç durmadan, hicranlarý eklerken
Zamanýn inleyip de, zamanýný beklerken
Aç elini semâya, muradýn olsun diye
Dök damlaný geceye, beratýn olsun diye
Merdivenlere basýp, Rabbine toz toprak ol
Döktüðün damlalarla, bu yolda un ufak ol
O zaman yüreðinde, ölecek mayhoþ fikir
Çiy düþmüþ dillerine, doðacak nurdan zikir
Tenin gömlek giyse de, vakit yaklaþtýðýnda
Gülsün irem bahçesi, kalbin aklaþtýðýnda
Ey beyaz hülyalarým, çýkýn ortaya bir bir
Korla yanan dillerim, içmesin artýk zehir
Akþam çökünce birden, yine sancý akacak
Ayrýlýðýn ateþi, beni yine yakacak
Tutuþan mevsimlerim, yine ateþ sunacak
Titreyen yüreðime, sevda yine konacak
Artýk akmam zifire, hülyalarla gezerken
Kuþandým yýldýzlarý, deryalarý süzerken
Bahçeme çabuk giden, ayaklarým var þimdi
Zümrüt yeþili düþler, yüreðimi sar þimdi
Nuru görmüþ gözlerim, zikirle ýslanýrken
Huzur bulamaz kalbim, dünyaya yaslanýrken
Gül devþiren hayalim, içimde var oldukça
Yenilenen hislerim, günlerime doldukça
Olamam kaygýsýzca, katranlarýn aðýnda
Yaþarým huzurumla, düþlerimin baðýnda
Pervâneyim inlerim, aþkla gündüz ve gece
Sunmuþtu bana murat, dillerimdeki hece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.