AÇ ELİNİ SEMÂYA

Yüreðinin içine, yýðýlsa da ateþler
Kaygýlanma ey gönül, ýþýðýný ateþler

Hicranlar hiç durmadan, hicranlarý eklerken
Zamanýn inleyip de, zamanýný beklerken

Aç elini semâya, muradýn olsun diye
Dök damlaný geceye, beratýn olsun diye

Merdivenlere basýp, Rabbine toz toprak ol
Döktüðün damlalarla, bu yolda un ufak ol

O zaman yüreðinde, ölecek mayhoþ fikir
Çiy düþmüþ dillerine, doðacak nurdan zikir

Tenin gömlek giyse de, vakit yaklaþtýðýnda
Gülsün irem bahçesi, kalbin aklaþtýðýnda

Ey beyaz hülyalarým, çýkýn ortaya bir bir
Korla yanan dillerim, içmesin artýk zehir

Akþam çökünce birden, yine sancý akacak
Ayrýlýðýn ateþi, beni yine yakacak

Tutuþan mevsimlerim, yine ateþ sunacak
Titreyen yüreðime, sevda yine konacak

Artýk akmam zifire, hülyalarla gezerken
Kuþandým yýldýzlarý, deryalarý süzerken

Bahçeme çabuk giden, ayaklarým var þimdi
Zümrüt yeþili düþler, yüreðimi sar þimdi

Nuru görmüþ gözlerim, zikirle ýslanýrken
Huzur bulamaz kalbim, dünyaya yaslanýrken

Gül devþiren hayalim, içimde var oldukça
Yenilenen hislerim, günlerime doldukça

Olamam kaygýsýzca, katranlarýn aðýnda
Yaþarým huzurumla, düþlerimin baðýnda

Pervâneyim inlerim, aþkla gündüz ve gece
Sunmuþtu bana murat, dillerimdeki hece

Sosyal Medyada Paylaşın: