güneþli bir gün doðuyor ufukumdan acýlarý sürgüne yolluyorum dert ortaðým güzleri siliyorum ýzdýrap yüklü defterim açýlmayacak huzur ve sevgi dolacak sevdanla kalbimi aðlatan hüzünleri yakýyorum küllerini savuruyorum en derin denizlere...
yok artýk gözyaþý dökmek yokluðuna dört mevsim sýzlanmak ölümcül kederlerimle boðulmak meyhaneler sokaðý kapandý bana aþýndýrmam sarhoþ kaldýrýmlarý o güzel yüreðine inciler dizeceðim kalbine solmayan yediverenler dikeceðim!