BEN ÜŞÜRKEN YOKLUĞUNA!..

------------------------------------------------------aðlýyorum!
hayat o kadar yordu ki beni acunda
sen olmazsan yüreðimde
sevdan, aþkýn yanmasa gönülde
duygularýmýn cennet bahçesi
nefesime nesfesin can vemeseydi
ne yapardým ben uzaklarda
gönlün loþluðu nasýl aydýnlanýrdý
söyle,nasýl hayata tutunurdum sevdalým?


cansýz hayaline bakarak avunurum
teninin her zerresini okþarým
kokladýðým saçlarýn sarhoþluðum
dudaklarýný öperken baharým
kelebekler konar baþýna, çiçekler açarsýn
yataðýma dolanýr sarmaþýklarýn
hasretini alevimle kucaklarým
sen diye kollarýnda mutlu rüyalara dalarým...


sabahýn ýþýklarý yalayýp geçerken ruhumu
yine sensiz uyanýrým günüme
ekim ayazý dolar odamýn yalnýzlýðýna
sýcacýk demli bir çayýn
ellerinle açtýðýn kýymalý böreklerin
en acýsý sen yoksun yanýbaþýmda
gün aysa ne, güneþ ýsýtsa ne
ben üþürken yokluðuna kuþlar cývýldasa ne!


Zafer Direniþ
...

31 Ekim 2017 Salý 09:45 Akþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: