Musalla Taşı

Musalla Taþý

Avucumdan kayýp gitti yýllarým,
Ýflâh olmaz artýk bizden kalanlar.
Arar oldu nice dostu kollarým,
Alev olup sardý közden kalanlar.

Yürek sýzým vardýr yitenlerimden,
Yine bir haykýrýþ, bilmem ki kimden?
Keþke ben gitseydim onlardan önden!
Döküldü yerlere özden kalanlar.

Musalla taþýna giden gidene;
Durdurmak mümkün mü? Hele bi dene!
Dönebilsek keþke an olsun düne,
Söylenirdi bir çok sözden kalanlar.

Neler etmezdik ki dönülse neler!
Önce özürlerle hürmetler eder;
Nasýl öpülürdü anayla peder!
Yakar içimizi uzdan kalanlar.

Yusufoðlu, eyvah! Çok geç kalmýþsýn,
Dost gittikten sonra piþman olmuþsun.
Vur da bam teline hasret konuþsun,
Tesilli eder mi sazdan kalanlar?

01.11.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: