Hicran yüklü besteler, okunurken dinlemiþ, Bulutlara yansýmýþ, aþkýn derin izleri. Þarkýlarýn sonunda, ah! deyip de inlemiþ, Küllenmiþ anýlarla, düþündürmüþ bizleri! Kara bulut saklanmýþ, orasý da durakmýþ, Çekip gitmiþ sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Uçuruma düþen kalp, benliðini ararken, Dengeleri deðiþmiþ, çatýlara üs kurmuþ. Özlem dolu bir aþkla, hayalini sararken, Sabit bakan gözlerle, birkaç kez kalbi durmuþ! Yer erimiþ sýcaktan, topraklarý çorakmýþ, Hiç habersiz sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Baþlýk yapmýþ adýný, hiç düþmezmiþ dilinden, Aþkýn pembe mantýðý, doldururmuþ boþluðu, Çatlayan bardaklarla, su içermiþ elinden, Unutmazmýþ geçmiþi, göz önünde hoþluðu! Dünyanýn diðer ucu, mesafesi ýrakmýþ, Çekip gitmiþ sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Herkes onu severken, bir kanatsýz melekmiþ, Kalabalýk bir semtte, can yürekmiþ caddesi. Ýnanýrmýþ kadere, yazaný da felekmiþ, Ölecektir her canlý, deðiþmez ilk maddesi! Tecrübesi var ama usta deðil çýrakmýþ, Karar vermiþ sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Kendi haline sessiz, konuþmazmýþ hiç güya, Dünyaya gönderilmiþ, kader yazgý kulunmuþ. Uyuyunca her gece, görülecek bir rüya, Kitaplardan dökülen, birçok harfler bulunmuþ! Gece gündüz su içmez, mevsimlerde kurakmýþ, Kitap alýp sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Bugünlük de bu kadar, gelecektir arkasý, Geçmiþ kalem kendinden, satýrlarý döndürür. Aþk dedin mi tek hece, yoktur onun markasý, Öyle sözler vardýr ki, yangýnlarý söndürür! Göz konuþur dil susar, nedeni de merakmýþ, Kaybolunca sessizce, gölgesini býrakmýþ!
Hüseyin Hakan KURTARAN 29.10.2017-DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.