ÇİNGENEM...

_________

Soluksuz tükenmek kadar sabýrsýzým terindeki tuza çingenem....


Aþkýn cüret/kar kýyýlarýna sokulurken
Mecnun/un kýyametleri geliyor aklýma
Cennette kevser’e susarken yüreðim
Gecenin en olmadýk yerinde çýldýrýyorum sana ...



Þimdi,
Gece çöküyor
Gözlerin asýlý kalýyor gülüþlerime çingenem
Muþtu yüklüyorum seninle geçen her ana...


Oysa,
Yalnýzlýðýma kar yaðarken
Aþka yanardý ,kýbleye susamýþ yüreðim
Hazan yapraklarýný uðurlarken
Bir derin ekim soluklanýrdý ruhumda çingenem....



Senden önce,
Dilimin ucuna tünerdi sessizlik
Çöl olurdu sol yanýmda kara gözlerinin vahasý
Tabakada tükenen hasretin
Dilimde telaþlý aðýr baþlý bir sükût
Týlsýmlý hayaller yaðardý hiçliðe

Þimdi dalarým vuslat beklentisine
ömrümün bitimsiz türküsünde, özlerim seni ...


Bil ki,
Aþkýn, dönüþü olmayan son biletini aldým ,
Heybemden çýkardýðým hükümsüz hüzünlerle
Takas ettim aþkýný çingenem....



Hadi sýðýnmacý bir mülteci gibi
Ýltica et yüreðimin ülkesine ...


Ruhum teslim olurken aþka
Soluðun kimsesiz bir þiire yoldaþ olsun çingenem...


peri feride ÖZBÝLGE

29 / 10 / 2017

Sosyal Medyada Paylaşın: