MEKTUP

Sana bu satýrlarý gri kapýlý bir odanýn sýcaklýðýnda yazýyorum.
Aralýk ayýnýn son cumasýnda...
Yeni bir yýlýn arifesinde,
Dýþarýda hava soðuk, dýþarýda hüzün, dýþarýda umut…
Yaðmur tanelerinin bazen rahmet,
Bazen felaket olduðu bir günde…
Sana Kafdaðý kadar uzak ,
Nefes kadar yakýn olduðum bir yerde…
Hasretini çekiyorum.
Hýçkýrýklar düðümleniyor boðazýmýn bilmem kaçýncý boðumuna…
Aðlamak geliyor içimden…
Hýçkýra hýçkýra aðlamak.
Sana, seni sevdiðimi söylemek istiyorum.
Dilim pepeleþiyor birden,
Ellerim titriyor,
Yanaklarým kýzarýyor,
Korkuyorum!
Korkudan ölüyorum.
Seni sevmenin ne kadar zor olduðunu biliyorum.

Duygularým esir alýyor çoðu zaman
Mehtaplý gecelerde benliðimi.
Kýskanýyorum sana uzanan elleri,
Kýrmak istiyorum.
Seni benden koparmak isteyenleri,
Vurmak istiyorum.
Saçlarýný okþayan delikanlýlara imreniyorum…
Seni, benim kadar sevenleri bende seviyorum.
Yaðmur taneleri seni ýslattýðýnda,
Güller açar yanaklarýnda.
Göz çukurlarýna biriken damlalar;
Rahmet olur.
Senden doðan çocuklar,
Ali olur, Elif olur, Ahmet olur.
Gün doðar tepelerin ardýndan
Seni bulur.
Sende bütünleþir þarkýlar,
Sende güzelleþir türküler,
Sende sözler destan olur.
Sende bezler fistan olur.
Sende güzel gülistan olur.

Hançer saplanýr bazen kara baðrýma,
Oylum oylum oyarlar yüreðimi…
Ben içime gömerim duygularýmý,
Sen dýþa verirsin gözyaþlarýný…
Kirpiklerine düþen kar taneleri
Fýrat olur, Dicle olur…
Seni terk eder, senden doðanlar
Peþkeþ çekerler güzelliðini
Gökyüzünde olmayan þekillere…
Satmak isterler.
Ben ölürüm.
Seni sevmenin ne kadar zor olduðunu bilirim.

Sana bu satýrlarý gri kapýlý bir odada yazýyorum
Sen kadar yalnýz, sen kadar hüzünlüyüm
Damarlarýmda dolaþan kan sýcaklýðýnda
Bana yakýn olduðunu biliyorum
Kýskanýyorlar senin güzelliðini
Görüyorum.
Susturmak istiyorlar lisanýný
Seziyorum
Kim ne derse desin
Ben Mevlana’ca bakýp, Yunusça seviyorum

Sen telli duvaklý gelinsin Uludað da.
Koç Köroðlu’sun Çamlý belde.
Zeybek olursun Eðede.
Bar vurursun Erzurum da.
Kemençe çalarsýn Karadeniz de.
Bereket olursun Akdeniz de.
Baþýn göðe yükselir Erciyes de.
Sen bir gülsün Isparta da deste deste.

Sen Urfa da Halil-ü Rahman.
Antep de Þahin Beysin.
Sen Maraþ da Ökkeþ,
Erzurum da Dadaþ,
Adana da Gardaþsýn.

Sen Kara Fatma, sen Nene Hatunsun.
Sen; Göksu, Aksu, Kýzýl Irmaksýn.
Sen; Palandöken, sen Toros, sen Ilgazsýn.
Seni anlatmaya dilim yetmez.
Sen her yerde özelsin.
Ýstanbul da bir baþka güzelsin.
Ben seni, bende buluyorum.
Seni sevmenin zor olduðunu biliyorum.

Sana bu satýrlarý gri kapýlý bir odada yazýyorum.
Çýtýr çýtýr yanan soba baþýnda…
Tutulmuþum sana, baðlanmýþým aþkýna.
Deli divane olmuþum, çýldýrmýþým mecnun misali.
Sevdalarýn en durusu ile sevmiþim,
Seni sevenlere imrenmiþim…
Sen gönlüme giden sevda yolusun.
Sen Ýzmir, Ankara, Bolusun.
Sen güzeller güzeli Anadolu’sun.
Nasýl sevmez ki insan seni?
Sen anamýn diyarý, babamýn yurdusun.
Gel demesen de geliyorum,
Kal demesen de kalýyorum.
Oylum oylum oysalar da yüreðimi,
Yine seni erkekçesine seviyorum.
Çünkü seni sevmenin ne kadar zor olduðunu biliyorum.
Onun için seni seviyor senin için ölüyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: