DUY ARTIK

Yalvarýrým sultaným duy artýk ’hu’ sesimi !
Kapýna ensar oldum yüreðine muhacir,
Sol yanýmýn sancýsý kestikçe nefesimi
Tepeden týrnaðýma inim inim hep acýr.

Bir yaným Âkif benim bir yaným’sa Necip’tir
Abdal’a çýkar yolum ferasetim Tâki’ye,
Ýnsanlýða hoþgörü mübah deðil vaciptir
Velâkin ayýrdýlar ’’sen ben’’ diye ikiye.

Gevheri kafalýyým olamam ki ben çaðdaþ
Kan diye gözyaþýmý damýtýrým tabuta,
Yediðim panzehirdir içtiyimse aðu aþ
Veremli birey gibi terk edildim harput’a.

Neydi ki acep suçum neden kahýr çekerim
Pir Sultan zindanýnda çürürüm aðýr aðýr,
Tutuklu efkârýmý feverana dökerim
Bilirim ki altým sýð üstümse kör ve saðýr.

Yunus Emre ýþýðým Âþýk Veysel gözümdür
Yürürüm uzun ince gecenin kuytusuna,
Mevlevilik yüzümdür semazeni özümdür
Döndükçe cem olurum ecelin uykusuna.

Hacý Bayram-ý Veli, meþekkati medrese
Kaygusuz Abdal vâri yazýyorum halimi,
Arzumu alelade paket ettim adrese
Bu kutlu davranýþla üzüyorum zalimi.

An oldu günüm kârlý an oldu hep ziyanda
An oldu yorgun düþtüm Kayýkçý tezgahýna,
Sað yaným arýnýrken sol yaným hezeyanda
Bir türlü giremedim huþu güzergâhýna.

Seyrani’den Dertli’ye divan, gazel, þiire
Karacoðlan Mahzuni Çobanoðlu Zihni’ye,
Neden deðer verilmez yaþýyorken þaire,
Ne olur anlat bana söyle sultaným niye?

Nihat Asya, Karakoç, Neþet Ertaþ ozana
Bir mendil oyasýnda besliyorum sevgimi,
Eðer mevzu vatansa ikircikli yazana
Tutmasa da ellerim esirgemem sövgü’mü.

Mürþidim Alaaddin irþadým Hakký Toprak
Arz-ý sema lâmekân bütün kainat þahit,
Günü gelen dalýndan düþüyor yaprak yaprak
Âlim’den câhil’ine herkes buna müþahit,

Yad edip üstatlarý hattat ressam yazara
Ereni evliyasý mucidi müfessiri
Unuttuðum var ise sehven ya da kazara
Affediniz ne olur bu sahipsiz esiri.

Ne yanar ne piþerim çið koruk yaþar oldum
Arslanoðlu adýyla Pir’imin çýraðýyým,
Ferhat gibi daðlarý týrmanýp aþar oldum
Âþýklarýn uðraðý Þirin’in çeraðýyým.

Arslanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: