Biz Türkoðlu Türk idik, Töremizle yaþardýk. Düþmanla savaþýrdýk, Hainleri asardýk. Türk’ün dostu Türk derdik. Baþka dost aramazdýk. Tek Tanrýya inanýr. O’nun için yaþardýk. Kadýn erkek biz birdik, Ayrým nedir bilmezdik. Hýrsýza yüz vermezdik. Tamu’ ya gönderirdik. Töremizden ayrýlýrken, Araplarla dost olurken. Din uðruna ölürken. Bez parçasýn din sandýk. Geldik döndük batýya, Düzen saldýk dünyaya, Sonra daldýk uykuya, Düþmanlarý dost sandýk. Geri kalýnca birden Toparlanmak isterken. Medeni bunlar derken, Soyunup çýplak kaldýk. Oysaki din vicdandýr, Göðüste ki imandýr. Gerisi boþ yalandýr. Valla kötü aldandýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Duran çardak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.