Bebek bakýþlý güvercinler konuyor balkonuma.
Biraz sen ben gibi
Hiç bitmiyor muhabbetleri...
Havalar soðudu artýk.
Dallarý döküldü perdemin,
Sararýp soldu yer yer, açýldý sokaða gün gibi.
Masamda toz toprak,dünkü rüzgardan kalma
Kanepem de uçuþan kararmýþ yapraklar.
Soðuktan diplere sýkýþmýþ bir sürü börtü böcek.
Ekmek kýrýntýlarýna karýþan uðultulardan
Küçük sevinçler yaþýyorum kendimce
Kumrularýn her öðününde.
Ve uzaktan bakýyorum bu tatlý hoþ hengameye...
Gülen suratlý fincaným da soðuyor çayým.
Ben de üþüyorum iliklerime kadar
Hem sarmýyor artýk balkon havasý
Rüzgarýn uðultusunda sarmaþýk duygular.
Ciðerlerime kadar iþledi özlemin
Burnumun direkleri sýzladý.
_Çayýn dem’i Nem oldu gözlerimde_
Bir nefes daha çekiyorum sigaramdan.
Ellerimde hasret yüklü hoþ geldinleri saklýyorum.
Dudaklarýmda busemi.
Sen her bahar gel.
Benden ellerini çekme....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.