YOKSUN DİYE

Ela gözlüm, gül bakýþlým, sevdalým,
Gülüþlerin hiç aklýmdan çýkmýyor,
Terkedeli beni gönlü yaralým,
Buralarýn ateþleri yakmýyor.

Ne söylesem dinlemiyor, gönlüme,
Sen mi yazdýn bu yazýyý alnýma,
Niye gitmiþ, ne demiþim güllüme?
Bu tarafa dönüp bile bakmýyor.

Kaderimin en sevdiðim hilesi,
Yüreðimin hoþlandýðý çilesi,
Bizim köyün menekþesi, lalesi,
Sen gelmezsen buram buram kokmuyor.

Sevdamýzý uykulara yatýrdýn,
Gönlümüzü seraplara batýrdýn,
Baba olup ciðerime oturdun,
Dondu kaným, istesem de akmýyor.

Kalbim ile yok aklýmýn arasý,
Onun için eksilmiyor yarasý,
Viran oldu sen gidince burasý,
Senden baþka tabip mi var, bakmýyor.

Ümit Zeki ister aðla, ister gül,
Bahçemizde ötmez artýk bu bülbül,
Aldandý mý yoksa sana Azrail?
Almayýnca, can bedenden çýkmýyor.


Ankara 10.05.2008
Ümit Zeki SOYUDURU

Þiirime sesiyle yorum katan Sayýn Mustafa ZORLA’ ya teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın: