İtiraf

Bir yerden baþlamalý diye düþünmedim deðil.
O kadar çok anlatacak þeyim var ki.
Kelimelerin yetip yetmeyeceði soru iþaretleri býrakýyor
Zihnimin gönül köþesinde.

Bunca zamandýr
Bunca dönemden
Bunca hadiselerden geçtim.

Hiç böyle olduðum yoktu.
Gönlümde, karnýmda toktu.

Sahte doygunluk veren bir nimetmiþ aþk halbuki.
Acýkýnca da bulunmuyor öyle gerekli besin maddeleri...

“insan hakkettiðini yaþar” demiþler.
Utancýmdan aynaya bakamýyorum.
Koyverdim her þeyi bir kenarda duruyor.
Kalkýp ayaða yeniden yola koyulamýyorum

Günlerden bu yana
Her an yana yana
Gözyaþlarý, gülüþler bir yana
Kendimi bulamýyorum.

Aðýr geldi bu yük
Attým üstümden taþýyamadým.
Yaram çok derindi ama
Ýçin için kaþýyamadým.

Sýnava çalýþmadan, sýnava tabi tutulmakmýþ hayat.
Sen düþün artýk vereceðin hesabý
Ben hazýrým yüzleþmeye yarýnlarla.

Dünya büyük derler inanma!
Kendin kadardýr dünyan.
Ne kadar nefes alýrsan,
O kadar bahþedilmiþtir hayat sana.
Ama yaþarken ölmek var ya.
O þimdi bambaþka…

2011-Eylül
Sosyal Medyada Paylaşın: