en az kac yýl verirler senden geriye kalan ömrün refakatine payýmýzý peþkeþ cekelim mi? vakitsiz öten insanýn doðasýna olmayacak hayalleri elleri, gözleri dut aðacýný sulayan dedemin kuru ekmegini gitmeyecek olsaydý aramýzdakiler, dilenirdik/dillenirdik misafire tanrý olmuslarýn sofrasýnda ayak üstü bir kaç lafazan avlar ceplerimiz de cocuk çaresizliði koþar adým cýkardýk mahallenin götüne göbeðine kafa tutardýk susardýk/kusardýk belki cezayý yetkisizlikten ölen abileri son nefesinde ziyaret ederdik
Ney gibi dünya! seni de kimsesiz bir kamýþa name ederdik de bir köþede yer etmiþ sevgisizligi/babamsýz geçen vakti emanet dualarla takas ettik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydoğan Melih Horasan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.