Bizim Veysel
Gönül yaylasýnýn karlý daðýdýr
Milletin inleyen sazýdýr Veysel…
Muhabbet gözesi, sevgi baðýdýr
Mevsimin baharý, yazýdýr Veysel…
Aþkýn çaðlayaný, akar da durur
Gönül nazarýyla bakar da durur
Ölümsüz sözleri yakar da durur
Sevdalarýn masum gizidir Veysel…
Metanet biledi sabýr köþkünde
Bir ömür tüketti sevda meþkinde
Hasret harmanladý kanlý eþkinde
Mecnûnlarýn çaðdaþ izidir Veysel…
Huzurun çelikten kapýsýydý o…
Hakikatin tunçtan yapýsýydý o…
Anadolu’muzun tapusuydu o…
Kadim deðerlerin özüdür Veysel…
Yürekte taþýdý aþk payesini
Sevdaya yatýrdý sermayesini
Azimle besledi her gayesini
Ferasetin keskin gözüdür Veysel…
Seyretti âlemi gönül gözüyle
Sýnýrlarý aþtý sevda sözüyle
Yardý karanlýðý o ak yüzüyle
Gönül soframýzýn tuzudur Veysel…
Vuslatý bir ömür tehir eyledi
Hicraný kendine zehir eyledi
Gönül mezrasýný þehir eyledi
Aþýlmaz daðlarýn düzüdür Veysel…
Bir nehir misali aktý da gitti
Seven gönülleri yaktý da gitti
Dünya balkonundan baktý da gitti
Sevda kitabýnýn cüzüdür Veysel…
Ýnsanlýk borcunu eda etti o…
Neyi varsa aþka feda etti o…
Bu yalan dünyaya veda etti o…
Yürekte dinmeyen sýzýdýr Veysel…
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.