HİÇ PİŞMAN OLMADIM
Bir zamanlar kalbimi verdiðim, ömrümü böldüðümsün.
Çok severken vazgeçirildiðim, kalbime gömdüðümsün.
Bu bendeki seni unutmak deðil, senin hasretine alýþmak.
Artýk kimseyi sevemiyor olsam da, sevmeye çalýþmak.
Bu yüzden kimlere boyun eðmedik ki biz?
Eðer aþk bir savaþsa kazanan kim, sence hangimiz?
Þimdi bana sorduklarýnda, tanýmadýðým, bilmediðimsin.
Sen benim en saklýmdasýn, uzaktan sevdiðimsin.
Seni unuturum diye bir söz vermiþtim hani, ben o sözü tutamadým,
Dostlarý, arkadaþlarý, kendimi unuttum ama seni unutamadým.
Hiç piþman olmadým ne seni sevdiðime, ne þimdi vazgeçtiðime.
Þimdi yüzünü görmek istemesemde, birzamanlar yar diyerek seçtiðime.
Kimsenin bir suçu yok, sadece neden korktuysam, hepsi baþýma geldi.
Ne yapayým? Aklým bu iþ olmaz derken, kalbim herþeye raðmen seni sevdi.
Beni tanýyanlar benim hâla sana aþýk olduðumda birleþiyorlar.
Bir aþk mutlu etse de aþktýr, acýdan öldürse de onlar bilemiyorlar.
Aslýnda ne sana aþýðým , ne de senden nefret ediyorum.
Tek bildiðim kalbim neyi ve kimi isterse ben peþinden gidiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.