GÖZLERİN

GÖZLERÝN

Gözlerindir gözlerimle aradýðým,
Korkarak, ürkerek gizliden baktýðým.
Gösterme gözlerini kimselere,
Siyah gözlerin için büyür kýskançlýðým.

Bakmamalýyým güzel gözlerine,
Görmemeli seni zavallý gözlerim.
Kapýlýp gitmesin gözlerim gözlerinde,
Ýçim yanar kainat ötesi gözlerinde.

Yanmak nedir? Sevda nedir bilmez yüreðin,
Sessizliði öðrenmedi ki dilin.
Sen üzmek nedir bilmezsin,
Bilmeden derinden üzersin.

Yangýný insan senin gözlerinden alýr,
Gözlerin gözlerde mühürlenip kalýr,
Gözlerine bakan her göz seni yar sanýr,
Bakmadýðýn gözler boynu bükük kalýr.

Ak bir kuþ olup girsem gönül kafesine,
Esarette bulurdum özgürlüðü.
Gözlerinden bir umut versen gözlerime,
Sönerdi içimdeki yangýnlarýn en büyüðü.

Yalnýzca bana sun sevdalý gözlerini,
Bakýþlarýmda kaným akar olsun,
Benden baþka kimse görmemeli seni,
Gözlerin tek bana huzur olsun,

Gözlerin, ah o siyah gözlerin.
Ne çare ki benim deðildir,
Benim deðildir, o caným gözlerin.
Yaþadýkça dünya, anýlacak gözlerin.

AHMET ÖZTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: