kelimelerim aksak gülüþlerim serseri
kaçýnca kalemim
nazenin kaðýtlardan
sýzlayýnca kokusu çimenlerin güllerin
daðlarýn eteðine sýðýnýnca çocuklar
düþülür umutlarý tüm resmi kayýtlardan.
sýnýrlarýn ardýnda esmerleþmiþ çocuklar
güneþten mi aydan mý
bir ülke peþindeler
anlar mý kurþun sesi
anlar mý çelik palet
sözlerim pek kifayetsiz
yetmiyor hüznümüze yetmiyor neþideler.
hülyadan mýdýr nedir bu tasasýz savaþlar
daðýn ardýnda kahýr
yolun sonu görünmez
ah ki gelse baharlar
yeþerse bu son umut
hicretin heybesine sýðýnmýþken çocuklar.
ben þimdi kelimenin teninde týrnaðýnda
erguvan çilesine razý olup acýnýn
reva görüp her kahrý
mahþerî yüreðime
düþmeliyim yollara
dikenli yataklardan usandý artýk ýrmak
çöllere ulaþmalý yaðmurun alaylarý
ve özgürlük bir sabah
tuðra gibi kazýnsýn ýþýldasýn alnýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.