Saçý sakalý birbirine karýþmýþ
aðaçlar vardýr
meþeler, çýnarlar sedirler
kimse bilmez onlarý
rüzgâr ile dinlenir efil efil
kuþlar ile seslenir
kendi yaðý
kendi tuzu ile kavrulur
kendi sisi
kendi rüzgarý
kendi tozu ile savrulur
kendi topraðýndan beslenir
Toroslar’daki Türkmen Kocalarý
bilgeliðin hocalarý gibidirler...
Her birinin ayrýdýr hikayesi
hem Tarih anlatýr
hem Hayat Bilgisi
ömrü uzun,
sesi yýldýrýmlar kadar gür
derin soluklu
baþý dik ve özgürdür!
Her daðýn bir ardý
her aðacýn daðlar gibi
kendine göre
dumaný, derdi vardýr
yoktur kaðýdý, kalemi, silgisi
ulu aðaçlarýn gövdesindeki
iç içe geçmiþ,
gittikçe geniþleyen
yaþ halkalarýna bak
ezberindedir hepsi
Kaf Dað’ýndan masal gibi
sana bir bir söylesin!
Birisi ’çatý kiriþidir’
diðeri kapý giriþi
aðaçlar da insanlar gibidir
daðlarda
dünyaya geliþi ve gidiþi...
Þaban AKTAÞ
23.10.2017 - 12.32
Fotoðraflar:Þaban AKTAÞ
GEM VE DEM
t/atmýþ bir kez esareti
kýrmýþ aðzýndaki gemi
boþanmýþ dizginlerinden bu at
kimin olabilir ki
gem vurmaya cesareti;
artýk gem almýyorum
dem alýyorum; aþk demi!
Þaban AKTAÞ
23.10.2017 - 01.24
EVRENÝ IÞIKLA SÜSLEMEK ÝÞÝM
Evreni ýþýkla süslemek iþim
Iþýðýn özünden geçip gelmiþim
Hem ay hem yýldýzým, hem de güneþim
Yâr senin gözünden geçip gelmiþim
Tek bir bedendeniz der bu bendeniz
Sen ben iþte biziz, biz de sendeniz
Birleþiyor aþkla gök, dað ve deniz
Zamanla mekandan geçip gelmiþim
Hicran ateþiyle dertlendi sazým
Yedi kat gökleri deldi avazým
Hasretle týkandý, yandý boðazým
Derdi derman diye seçip gelmiþim
Iþýktan var olduk, sonra yâr olduk
Dumanlý daðlara düþtük kar olduk
Aþkýn ateþinde zülfikâr olduk
Ali’nin elinden geçip gelmiþim
Dört kitaptan evvel sorulsun halim
Aklý evvel bilip yorulsun alim
Atýp da tutmasýn boþuna zalim
Hak’kýn nur yüzünden uçup gelmiþim
Aþk ile ýþýktýr O’nun ilk yüzü
En yüksek sýcaklýk Tanrý’nýn gözü
Karanlýk maddedir; ikinci yüzü
Geceyle gündüzden seçip gelmiþim
Aþýk Aktaþ geldi geçer dünyadan
Can kuþ olur bir gün uçar rüyâdan
Aþktan gerçek murad geçmez hülyâdan
Ateþi su gibi içip gelmiþim...
Þaban AKTAÞ
22.10.2017
KARLAR ÜLKESÝ
Sensiz çekilir mi daðlarýn yolu
Yollar yaðmur boran kar ile dolu
Kar altýnda kalan bir yaban gülü
"Gülüm!" dedim sana eridi karlar
Hasretin sýcaðý bastý daðlarý
Yanýp da tutuþtu gönül baðlarý
Eriyip de aktý yürek yaðlarý
Çýð düþtü baþýmdan yürüdü karlar
Eksilmez baþýmdan gülün gümaný
Yoktur bu sevdanýn dini imaný
Sardý yine daðý hasret dumaný
Sel oldu daðlarý sürüdü karlar
Karbeyaz ellerin kar bildim seni
Baþýmda duman efkar bildim seni
Gözden akan pýnar yâr bildim seni
Bir çýðlýk sevdayla yürüdü karlar
Karlar Ülkesi’nin Kar Güzelisin
Gece gökyüzünün Ay Güzeli’sin
Doludizgin sevda, Tay Güzeli’sin
Aktaþ’ýn baþýný bürüdü karlar
Yeleni rüzgârla sürüdü daðlar
Þaban Aktaþ
22.10.2017 - 07.40
Fotoðraflar: Þaban Aktaþ
(LÝKYA AURALÝS)
SAÇLARIN BÝR DELÝ/ORMAN
Ormanýn ardýnda tepesi daðýn
Saçýna baðlanmýþ tokasý daðýn
Saçýn deli orman, ben daðlardayým
Nere uçup gitmiþ gül darmadaðýn?!
Saçlarýn bir deli ormandý senin
Kumral buðday baþak harmandý senin
Yanaðýn gül açar, gülistan tenin
Savurmuþ gülleri yel darmadaðýn
Ay gerdanda yüzün incidir parlar
Her ayýn Ondördü yüzün yuvarlar
Sensiz kapkaranlýk hüzün duvarlar
Daðýlmýþ odalar gel darmadaðýn!
Hem yürüdüm hemi de yazdým
Adým adým sana türküler düzdüm
Akan pýnarlarca gözünü süzdüm
Hem yanýp hem sönmüþ kül yanardaðýn..
Þaban Aktaþ
22.10.2027
EL EMEÐÝ
Elimin emeði topraða geçmiþ
Yazlýkta diktiðim gül yine açmýþ
Sonbahar mevsimi pür neþe saçmýþ
Zaman seni geri yolladý bana!
Görür görmez seni gül ile andým
Senden ayrý geçen günlere yandým
Ben bir deliymiþim; aþka inandým(?)
Gülüm zarfsýz mektup yolladý bana
Tomurcuk gül açan gönül sevdasý
Gamzesi gül destan, bülbül yuvasý
Yüzün gül gülistan cennet havasý
Zülfün tel tel türkü yolladý bana
Þaban AKTAÞ
23.10.2017 - 16.49
YAYLA HAVASI
Çektim havasýný, suyundan içtim
Ben bu yaylalarýn serinden geçtim
Daðlar gibi baþým yel efil efil
Bir daðdan bir daða yel olup geçtim
Her daðýn baþýnda sisi dumaný
Kendine göredir derdi gümaný
Ardýndan gün batar göçme zamaný
Yanardaðlar gibi kül olup geçtim
Soður yanan kömür, küller zamanla
Külden güle döner ömür zamanla
Ölenler dirilir, gelir zamanla
Samanyolu’nda bir gül olup açtým
Aktaþ sular gibi dingin ve berrak
Zerresi küll’le bir, kir benden ýrak
Kâlbini su gibi topraða býrak
Kardelen çiçeði gül olup açtým...
Þaban AKTAÞ
23.10.2017 - 16.17
HATASINI GÖRÜP ANLAMIÞ GÝBÝ
Hatasýný görüp anlamýþ gibi
B/aþka çýkýþ yolu kalmamýþ gibi
Sevmeyi denemiþ olmamýþ gibi
Gelgitler içinde kalma güzelim!
Yaþýn çok genç daha anlar gidersin
Haline bakar da damlar gidersin
Öðrenene kadar gamla kedersin
Baþýný dertlere salma güzelim!
Aþk inan herkesin harcý deðildir
Seviþmek baþka þey aþk baþka þeydir
Aþk dersen baþýný güneþe deðdir
Yanlýþ hayallere dalma güzelim!
Kendini hor görüp baþýn eðdirtme
Hoyrat eli gonca güle deðdirtme
Her gülüm diyene, kendin sevdirtme
Aklýmý baþýmdan alma güzelim!
Baþýn eðik tutar dolgun baþaklar
Kolayca yolunur dipsiz saçaklar
Elden dile düþer, gizli kaçaklar
Sen ’Yasak Elma’yý çalma güzelim!
Canýn ne istiyor, tenin söylesin
Gönlün ne istiyor, dilin söylesin
Dilin dediðini, elin eylesin
Yavan suya kaþýk çalma güzelim!
Saat Onüç, Onüç; uðursuz an mý
Sana ayýrdýðým boþ bir zaman mý
Söyle gerçek aþk, mý yoksa yalan mý
Sevdiysen gerçekten salma güzelim!
Kupkuru dal gibi kalma güzelim!
Þaban AKTAÞ
23.10.2017 - 13.13
BAKARKÖR
Gündüzün bitip
Gecenin baþladýðý zamandý
Renklerin flû
Eskimiþ aþklarýn ise
Eskisinden de
Ulu olduðu andý
Sana açtým penceremi
Gör dedim sana;
Bunlar gökkuþaðý renkleri
Fakat sen göremedin
Ya da görmek istemedin
Ne yapayým
Zorla gözüne sokamam ki
’Kör!’ dedim sana
içimden, bakarkör!..
Þaban AKTAÞ
23.10 .2017
AK/TAÞ’IN KÂLBÝ
Taþýn bile kâlbi var
Aðacýn sevgilisi,
Seni sevdim seveli
Oldum bir aþk delisi...
Þaban AKTAÞ
22.10.2017
HAM MEYVE
ne güzeldir ahlat aðacý
yeþil beyaz ilkyazda
çiçekli gelin gibi
seyrine doyum olmaz!
ya meyveleri,
erginini
ye yiyebildiðin kadar
dolgun ve olgun
ye beni der sanki
yedikçe yiyesin gelir
tadýna doyum olmaz!
ya hamý
boðazýný tutar,
su yoksa bir yudum
boðar mý boðar adamý!
Þaban AKTAÞ
22.10.2017 - 22.58