Ondan Ağlıyor
Ondan Aðlýyor
Çok celâllenmeyin; bizden büyük var,
Pek da gidemeyiz; alta höyük var.
Nasýl taþýr bilmem; aþýkta yük var,
Bizim yaslý kalem ondan aðlýyor.
Kardeþler vuruþur; olan canice,
Garbtan gelen sesler amma zekice.
Bebek doðar, bakar; hâlimiz nice!
Yetmez mi bu elem! Ondan aðlýyor.
Bir kurþun uçtu da, yerler kan oldu,
Tabutlu yiðitler etrafa doldu.
Çýðlýklarla ana saçýný yoldu,
Umursuz ki âlem, ondan aðlýyor.
Ellerle hiç olmaz, demem boþuna,
Bulayým careyi kendi baþýma.
Kâlbim gönülledi, þehit iþine,
Sardý da bir özlem, ondan aðlýyor.
Yusufoðlu baþý niye ki eðmiþ!
Bu yürekten gelen savaþý deymiþ.
Geride kalanlar keþke göreymiþ!
Cennet ibret’alem, ondan aðlýyor.
23.10.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.