Þeytan koyduk nefsimizin adýný.
Nelerden vazgeçtik; caydýk duydun mu.
Yalanýn, günahýn aldýk tadýný.
Edebe yutkunup doyduk duydun mu!
Büsbütün görünce zevki sefayý
Kudurduk, doldurduk bu boþ kafayý.
Nasýl da unuttuk, zoru sefayý.
Ýnsanlýktan çýktýk, zay’dýk; duydun mu!
Çevremizi gümüþ simle örtttürdük.
Riya tarlasýnda, yalan güttürdük.
Bize dokunaný, tutup öttürdük.
Erdem’ in canýna kýydýk duydun mu!
Nedendir bilinmez, düþtük çiçeðe.
Rüzgâr körük oldu, esti kucaða.
Fýrtýna dönderdi bizi köçeðe.
Göründü Budumuz, soyduk duydun mu!
Dosttan saydýk, sevdik; kara geceyi.
Kapý ettik, ayaðýmýza bacayý.
Unuttuk, kederi ; derdi acýyý.
Duyguyu, geriye koyduk duydun mu!
Aðladý yangýný duyan Birisi.
Hoþ gelir insana, kendi nefesi.
Nefsine gem vurup boðan herkesi.
Dillere düþürdük, yaydýk duydun mu!
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.