VAZGEÇ GÖNÜL

Aþktan darbe yemekten sol yaným acýr durur
Sevda ömre tuzaktýr anla da vazgeç gönül
Kalp narin bir çiçektir küstü mu solar kurur
Vefasýzýn gönlüne, yaðma da sýz geç gönül

Aþký bildim bileli bana hep yanmak düþtü
Çektim onca çileyi yâre aldanmak düþtü
Akýllandým desem de hep yine kanmak düþtü
Artýk uslan ve unut, kader de yaz geç gönül

Yakýp yýkýp inciten bezdiren þu alemde
Yýllarýn hatýrýný silip de bir kalemde
Ardýnda býrakarak þu yüreði elemde
Çekip gideni anma, taný ve sez geç gönül

Vuslatý hayal olmuþ, firaka düþmüþ aþkýn
Güneþi tez zevâle meyledip þaþmýþ aþkýn
Umutsuzca can verip vadesi aþmýs aþkýn
Bitmiþse mezarýný sessizce kaz geç gönül

Seni bunca üzen yâr bir gün çýkar gelirse
Umursamaz yüreði sözde piþman olursa
Mahcubiyet duymadan gözlerine gülerse
Gidiþini unutma þöyle bir süz geç gönül

Ayþegül Bahçeci
21.10.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: