keje
keje,
sübyan ülkesi ayaklarýmýn altýndan kayýyor.
kilidi kýrýk yanaklarýmda muson yaðmur,
kýzýl bir haykýrýþtýr þimdi mezopotamya.
saçlarýnýn uçurumlarýnda
gözlerime çivilenen kýzýllýk
ve güvercinler gökyüzünde.
nasýlda hoyrat akýyor zaman
törpüleyerek sevdanýn diþlerini.
oysa sen
ekmek kavgasýnda görmedin beni,
diþlilere kaptýrýrken kolunu iþçi,
yangýn çýkarken grev çadýrýnda,
uçsuz bir gökyüzü altýnda.
kardeþçe bölelim diye ekmeði
sevdaný azýk etmedim mi kalbime.
ýssýz topraklarýnda deliþmen taylar
ve göðsü dað
bileði balyoz nice yiðit,
deli bir sessizliðin içinde,
yaþý büyütülen zaza çocuða aðýt yakarken
zaman, mazlumun kamburudur deyip
aðlaþmadýk mý keje?
dolgun nefesli çocuklarýn
küfürleriyle büyüdüm keje,
ifþa ettim kimliðimi ’
bakýþýmdaki baldýran mühür oldu yarýna
ki;
kabuksuz bir yaraydým, babamýn sýrtýnda
kaþýndýkça sökülen
söküldükçe kanayan.
bilseydim!
acýnýn rengini, doðduðumda,
özenmezdim gördüðüm her kýrmýzýya.
maviye kanat açýp
uçup giderdim uzaklara.
`~ ah
helâk oldu gözlerim aðlamaktan~
örsele dilimi keje,
yontulmuþ bir harf topluluðuyum
rengi kayýp daðlarým toz duman.
ahvalim harap,
yüzümde ýsrarla hata,
kalbim, kalbim tuza meyilli yara
keza
annesinin eteklerinde saklý þimdi çocuklar.
dört tarafým iþgal
nefes ; kavmimin kemik suyundan.
artýk
kimse dikemez yüzümün yýrtýklarýný
senden baþka
Barýþ Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.