eyzün mayhoþ bir nar gibi çatladý ufkunda güneþin yýrttý göðün rahmini vahþi bir ses yer ölü sýðýrcýklar kabri bense yusufi bir uykudayým hâlâ
uyandýr beni gece regl sancýsý çekiyor yaren! k’oynundayým düzenbaz bir zamanýn sýyýr ten düðmelerimi boþluktan iliþtir babili boðaz uçkuruma
’kadýn kanamalý’ bir masaldan düþtüm dimaðýmda elma ’ölüm ýsýrýðý’ buðday sütü saðdým kadim topraklardan kanla kazýnmýþ göðüm ve ben gözlerine düþtüm yaren!
çocuktum a y m a z gecelerin sürgünlüðünde beyrut kokuyordu bakýþýn ipekten bir tül gibi yaðdý üstüme duruldum ah boynun kaç promil alkol barýndýrýyor yaren
kendini baðýþla beni öldür býçaðýn saklý kalsýn tenimde
Ters ayin Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.