duydumki;
bu kent vurulduðundan beri hep
aðlýyormuþsun
alýyormuþsun avuçlarýna ölü serçeleri
ve sonra
kimliksiz halkýmýn hiç büyümeyen çocuklarýnýn
ölü bedenlerine kilitleniyormuþ bakýþlarýn
yankýsý duyuluyor kaf daðýndan
yaktýðýn notasýz aðýtlarýn
yara
hep yara
yanaklarýnda yakýlan aðýdýn izleri
ondandýr bugünlerde yaðmurlar damla damla
hep yüzüme vurur.
ýslatýr þakaklarýma düþen aklarý
üþütür yüreðimi
artýk giyindiðim þiirler de ýsýtmýyor beni
yalnýz,yetim ve harabe
kentimin çerçevesine sokuluyorum çoðu kez
bilinmeyen bir dille sesleniyorum
ses vermiyor
yýkýntýlara gömülen anýlarým
sevgimden arta kalan bir moloz yýðýný
çýðlýklarýmýn sessiz gölgesinde
bir çið tanesi gibi
sessiz sedasýz yokoluyorum
ve;
ve sen,hala aðlýyorsun...
19 Ekim 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.